کافکا ؛ به سوی یک ادبیات خرد

نویسنده: ژیل دلوز - فلیکس گتاری
مترجم: رضا سیروان - نسترن گوران
ناشر: رخ داد نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 158
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1392 - دوره چاپ: 1 

مروری بر کتاب 

کتاب حاضر به نقد و تفسیر آرای «فرانتس کافکا» درباره ادبیات خرد اختصاص دارد. ویژگی ادبیات خرد آن است که همه چیز در آن‌ها سیاسی است و برعکس در ادبیات کلان مسئله فردی، خانوادگی در رأس قرار دارد. از سویی ادبیات خرد، متنی است که همه چیز در آن ارزشی جمعی می‌یابد.

در این مطالعه ضمن پرداختن به محتوای چنین ادبیاتی؛ اجزای تشکیل دهنده آن بیان؛ درون مایه‌های زبان کافکایی؛ اتصال‌دهنده‌ها در ادبیات کافکایی شامل آزادی حرکت، آزادی گزاره و آزادی میل؛ سرهم‌بندی اجتماعی یک رمان در آثار کافکا و... نیز مورد بحث قرار گرفته است.

کافکای دلوز و گوتاری، کافکای دلمرده و افسرده‌ای نیست که قرائت‌های مرسوم به ما نشان می‌دادند. بلکه کافکایی شادان است، نویسنده‌ای قوی پنجه، مرزشکن و پیوسته روی خط گریز. ادبیاتی که کافکا به عنوان نویسنده اقلیت می‌آفریند به هیچ معنایی تقلیل دادنی نیست، آثار کافکا معنا ندارد، نمی‌توان ناشناختگی آن‌ها را به امری شناختی فرو کاست.

این آثار دارای کارکردند، در مواجهه با این آثار نباید پرسید چه معنایی دارند، چون معنا یعنی تمکین و سر فرود آوردن در برابر قدرت سرکوبگر دال، ترانساندانس، پدر، استاد، کشیش. کارکرد این آثار در گریز از قیدها و رمزهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی متجلی می‌شود.

آثار کافکا مانند نیچه، ملویل، بکت، هاردی، دی. اچ. لارنس و ویرجینیا وولف، آثاری رهایی بخش و معطوف به آینده‌اند. مردمی رها از قیدهای سرکوبگر زمانه، از همین رو این آثار موعودگرایانه‌اند، همچون خود این رساله که حتی عنوانش به شعارهای دوران‌های بحران و انقلاب شباهت دارد. (پیش) به سوی ادبیات.

فهرست

محتوا و بیان
ادیپ اغراق شده
ادبیات اقلیت چیست؟
مولفه‌های بیان
درون ماندگاری و میل
تکثیر سری
بلوک‌ها، سری‌ها، شدت‌ها
آرایش چیست؟