چگونه شعر بخوانیم

چگونه شعر بخوانیم

نویسنده: تری ایگلتون
مترجم: پیمان چهرازی
ناشر: آگه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 270
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب

 شعر گزاره ای اخلاقی، داستانی و به لحاظ کلامی خلاقانه است که در آن، به جای دستگاه چاپ گر یا واژه پرداز کامپیوتری، مولف است که تصمیم می گیرد سطرها کجا باید پایان یابند. این تعریف به ظاهر ملال آور، که بیش از حد غیرشاعرانه است، چه بسا بهترین تعریفی باشد که می توان از شعر به دست داد. با این حال، بیایید قبل از این که این تعریف را جزء به جزء تحلیل کنیم، به جای اشاره به مواردی که این تعریف برمی شمرد، به مواردی اشاره کنیم که ناگفته می گذارد… 

این کتاب به شما نوعی نگرش تازه راجع به شعر می‌دهد و در عین حال تکنیکی برای مواجهه با شعر را با شما در میان می‌گذارد. کنجکاوی یک نگرش مفید است ، به ویژه هنگامی که عاری از ایده های پیش بینی شده درباره این باشد که شعر چیست یا باید باشد. تکنیک موثر کنجکاوی شما را به پرسیدن سوالات سوق می دهد و شما را به گفتگو با شعر می کشاند.

هدف از مطالعه دقیق غالبا پرسش از معناست ، سوالی تفسیری که بیش از یک پاسخ دارد. از آنجا که شکل شعر بخشی از معنای آن است (به عنوان مثال ، ویژگی هایی مانند تکرار و قافیه ممکن است معنای یک کلمه یا ایده را تقویت یا گسترش دهد) ، سوالاتی در مورد فرم و تکنیک ، ویژگی های قابل مشاهده یک شعر ، نقطه ورود موثری برای تفسیر است. برای پرسیدن برخی از این سوالات ، باید به ویژگی های موسیقی زبان ، به ویژه نحوه ارتباط صدا و ریتم با معنا توجه داشته باشید. این رویکرد یکی از بسیار راه های ورود به شعر است.

ادوارد هیرش شاعر مشهور و مدافع بی نظیر شعر است. او از همکاران مک آرتور ، ده کتاب شعر و شش کتاب نثر منتشر کرده است. او جوایز و بورسیه های متعددی را دریافت کرده است. از جمله فلوشیپ ملی وقف هنرها ، جایزه رم ، نشان افتخاری ریاست جمهوری پابلو نرودا و جایزه ادبیات هنر و ادبیات آمریکا. او به عنوان رئیس بنیاد یادبود جان سیمون گوگنهایم خدمت می کند و در بروکلین زندگی می کند.

از همان صفحه ­ی اول، خواننده چگونه شعر بخوانیم درمی ­یابد که سرانجام، کتابی نوشته شده که می­ خواهد به این اتهام ادریان میچل {شاعر انگلیسی} پاسخ بدهد: «بیش­تر آدم ­ها به این دلیل بیش­تر شعرها را نادیده می ­گیرند.» ایگلتون خود را «نظریه­ پردازی ادبی با گرایشات سیاسی» می­ داند.

دستاورد چشمگیر این کتاب اثبات این موضوع است که نظریه­پردازانی از این دست تنها کسانی هستند که می­توانند نشان دهند که شعر به راستی در پی چیست. ایگلتون، از طریق مجموع ه­ای از خوانش­ه ای درخشان و موشکافانه از ییتس و فراست و آودن و دیکنسون- که طوری در دل کاکردهای نقد تدوین شده­ اند که احتمالا تشریح آن فقط از عهده­ ی او برمی­ آید، نشان می­ دهد که نظریه­ ی ادبی، اگر به طور جدی درک شود، چگونه می­تواند زمینه ­ای برای درک شعر فراهم کند. این کتاب دفاعیه­ ای حیاتی از شعر در زمانه­ ی ما خواهد بود.