پنجاه لطیفه

پنجاه لطیفه

نویسنده: عبید زاکانی
نظم: سيدمحمد دبيرسیاقی
ناشر: مولف
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 55
اندازه کتاب: جیبی - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب 

 پنجاه لطيفه از عبيد زاكاني قزويني به ضميمه گلچيني از سروده‌هاي دكتر دبيرسياقي قزويني

خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی شاعر و لطیفه‌پرداز نامدارایران در قرن هشتم هجری است. وی ازخاندان زاکانیان بوده و زاکانیان تیره‌ای از اعراب هستند که به قزوین مهاجرت کرده و آنجا ساکن شده بودند. وی به لحاظ وضعیت اجتماعی آن روزگار، به طنز روی آورد و نظم و نثر خود را وسیلهٔ حمله به عرفها و عادات نادرست و مفاسد و معایب طبقهٔ مشخصی از اجتماع قرار داد. وی در حدود سالهای ۷۷۱ و ۷۷۲ هجری قمری زندگی را بدرود گفت. از آثار برگزیدهٔ او می‌توان به مثنوی عشاق‎نامه، کتاب اخلاق‌الاشراف، ریش‌نامه، صد پند، لطایف و ظرایف، رسالهٔ دلگشا و بالاخره منظومهٔ معروف موش و گربه اشاره کرد....

درويشي به دهي رسيد. ديد كه جمعي از كدخدايان بر سر سفره اي رنگين نشسته اند. گفت:« مرا چيزي دهيد؛ وگرنه به خدا قسم با ده شما همان مي كنم كه با ده قبلي كردم.»
كدخدايان ترسيدند و هرچه مي خواست به او دادند؛ مبادا كه ساحري باشد و خانمانشان ويران كند.
بعد از خوردن غذا، درويش راه خود را گرفت تا برود. از او پرسيدند:« با ده قبلي چه كردي؟»
گفت:« از آنان چيزي خواستم، ندادند. پس رهايشان كردم و به اينجا آمدم. اگر شما هم نمي داديد، به دهي ديگر مي رفتم!»