پنج گفتار در بیان روانکاوی

نویسنده: زیگموند فروید
مترجم: فرشاد امانی نیا
ناشر: نقش خورشید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 150
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1381 - دوره چاپ: 1 

مروری بر کتاب 

همراه با تصاویر منتشر نشده ای از زندگی فروید

زیگموند شلومو فروید ( ۱۹۳۹- ۱۸۵۶)، عصب‌شناس اتریشی و پدر علم روانکاوی است.در «پنج گفتار درباره‌ روانکاوی» خواننده می‌‌تواند ناظر تکامل فرضیه روانکاوی باشد.در میان کارهای فروید که برای معرفی روانکاوی نوشته شده شاید از همه مهم‌تر متن سلسله سخنرانی‌‌هایی است که در زمان جنگ جهانی اول در دانشگاه وین ایراد شد و تحت عنوان «دروس مقدماتی در روانکاوی» مشهور است.

متأسفانه سوءتفاهم بسیاری در مورد اغلب مفاهیم فرویدی وجود دارد، از جمله مفهوم «لیبیدو» که با شهوت یکی دانسته شده‌است یعنی «به فروید این‌طور نسبت می‌دهند که گویی او همه چیز را بر اساس سکس می‌دانسته‌است»در حالیکه فروید «به جای کلمه عرفانی و شاعرانه عشق، کلمه تکنیکی تر و حرفه‌ای تر سکسوالیته را انتخاب کرد» «در حقیقت او بارها اعلام کرده که واژه‌های عشق، سکسوالیته، erotisme و Eros را معادل یکدیگر به کار می‌برد. liebe فرویدی معنای عشق، اشتیاق و ژویی سانس را در یک کلمه داراست.»

انتقال یکی دیگر از مفاهیمی است که مورد سوءتفاهم واقع شده‌است. «فروید کشف کرد که سمپتوم به کمک انتقال قابل روانکاوی می‌شود. او همچنین کشف کرد که انتقال موتور روانکاوی و در عین حال سدی برای آن است. انتقال یک عشق است، یک عشق واقعی و هیچ عشق واقعی در صدد دست یافتن به دانش نیست… کار انتقال این است که چیزی برای تعبیر روانکاو باقی بگذارد.»

در اینجا باید اقرار کنم مدت‌ها شک و تردید داشتم که شاید به جای عرضه کردن یک بررسی عمومی از تمام حوزه‌های عمل روانکاوی بهتر بود برایتان شرحی مفصل درباره‌ی تعبیر رویا می‌دادم. آنچه مانع از این امر گردید انگیزه‌ی شخصی و تا حدی کم اهمیت بود. تعبیر رویا در حقیقت شاه‌راهی برای رسیدن به دانش ناخودآگاه است و محکم‌ترین پایه بنای روانکاوی را تشکیل می‌دهد. هر خواهان علم روانکاوی باید خود را معتقد کند به آن بسازد و در آن تعلیمات کافی ببیند.» کتاب حاضر را انتشارات «جامی» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.