پلیس جنوب ایران

نویسنده: منیره راضی
ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 337
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1381 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : نو ؛ لبه جلد کتاب یائسدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب 

تشکیل پلیس جنوب ایران، یکی از دخالت های آشکار استعمار انگلیس در ایران بوده است. این نیرو در خلال جنگ جهانی اول در ظاهر و با هدف حفظ امنیت و سرکوب راهزنان جنوب ایران تأسیس شد، اما هدف واقعی آن ایجاد نیرویی برای حفظ منافع انگلیس در طول جنگ و پس از آن بوده است. تأسیس پلیس جنوب نه تنها از سوی ایران به رسمیت شناخته نشد، بلکه با حکم جهاد مراجع تقلید وقت، مردم جنوب ایران به مبارزه با حضور انگلیسی ها پرداختند. شرح کامل چگونگی تشکیل فعالیت ها و علل انحلال پلیس جنوب ایران را می توان در این کتاب مطالعه کرد.

پلیس جنوب (تفنگداران جنوب ایران) نیروی نظامی‌بود که بریتانیا در آخر جنگ جهانی اول در مناطق جنوبی ایران به ویژه در فارس و کرمان تشکیل داد. عده نفرات این نیرو در حدود ۵۶۰۰ نفر بود که از سربازان مستعمرات آسیایی بریتانیا و عده‌ای سرباز ایرانی تأمین شده بود. فرمانده این نیرو ژنرال سرپرسی سایکس بود.

مخالفت ایرانیان با این نیرو و تغییر سیاست بریتانیا به انحلال این نیرو انجامید.در برخی از منابع فارسی «اسپیار» (از سرنام انگلیسی SPR) خوانده شده‌است.در بحبوبه جنگ بین الملل اول پس از نزدیک شدن قوای روس به تهران، عده‌ای از مقامات دمکرات و ملی (مهاجرین) به قم رفته و دولت موقت را آنجا تشکیل دادند. مجلس نیز منحل شد. احمد شاه نیز بر آن بود تا به اصفهان رود ولی انگلستان و روسیه او را تهدید به برکناری کردند. احمد شاه تصمیم را بر عهده دولت گذاشت و دولت به ناچار تصمیم به ماندن وی در تهران گرفت.در نهایت سپاه روس به قزوین باز می‌گردد اما دولت ایران مجبور شد که بی‌طرفی را کنار گذاشته با متفقین وارد اتحاد شود و از سوی دیگر با تأسیس نیروی پلیس جنوب به استعداد حداکثر ۱۱،۰۰۰ نفر نیز موافقت شد.