پدر حضانتی

پدر حضانتی

نویسنده: دیدیه کوولائر
مترجم: بنفشه فریس آبادی
ناشر: چشمه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 217
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1396 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

 ون کولارت در داستان «پدر حضانتی» از پدر خودش حرف می‌زند. پدری شگفت‌انگیز که خود را «روحی آزاد می‌دانست که برای جوراب پوشیدن هم به کمک نیاز دارد.سربازِ کهنه‌کار و خلع‌سلاح‌شده‌ای که برای امدادرسانی به کسانی که کمتر از خودش معلول بودند همیشه اعلام آمادگی می‌کرد.»

شخصیتی چنان ماندگار و دوست‌داشتنی که سوگوارانش در مراسم تدفین تنها یک سؤال را در ذهن‌شان مدام تکرار می‌کردند: «بعد از این دیگر چه کسی مرا خواهد خنداند؟ نثر و سبک نگارش وَن کولارت نیز در این رمان به شخصیت پدرش شبیه است؛ ترکیب تراژدی با کمدی، گذارِ ناگهانی از اندوهِ مرگ به نیروی حیات و همزمانی وضعیتی مضحک با غمی وصف‌ناپذیر، یادآورِ ون کولارتِ پدر است؛ مردی بشاش و بذله‌گو که باولع و اشتها مشغول خوردن راویولی است اما زیرِ میزِ غذاخوری پای راستش را از شدت درد دور پای چپش حلقه کرده و با مشت روی آن ضربه می‌زند. رمان تاثیرگذار و شگفت‌انگیز «پدر حضانتی» را بخوانید و با فضای شیرین و دوست‌داشتنی‌‌ آن خاطرات پدر و فرزندی خود را زنده کنید....

یکی از مولفه های تاثیرگذار و متناقض زندگی ون کولارت «پدر» ش است که دست مایه ی رمان پدر حضانتی شده و آن را به اثری اتوبیوگرافیک تبدیل کرده است. روایتی پسر و پدری. پدری که وقتی او هفت سال داشت تصادف می کند و تا دم مرگ می رود. رمان پدر حضانتی اولین بار سال ۲۰۰۷ منتشر شد و شگفتی منتقدان فرانسوی را برانگیخت.

این رمان روایتی است خطاب به پدر در بستر مرگ و مرور گذشته، روایتی که درش عشق، نفرت و راز حرف اول را می زند و ون کولارت چنان کولاژی از پدرش می سازد که همراه با وامی که نویسنده از تاریخ فرانسه ی میانه ی قرن بیستم گرفته است، تاثیر عمیق روایی و احساسی اش تا مدت ها باقی می ماند.