بیژن نجدی ، شاعر و داستان نویس بود. او در ۲۴ آبان ۱۳۲۰ از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال ۱۳۴۳ از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل و با سمت دبیر در دبیرستانهای لاهیجان مشغول به تدریس شد. از سال ۱۳۴۵ فعالیت ادبی خود را آغازکرد.بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه او در شهر لاهیجان در جوار بقعه شیخ زاهد گیلانی قرار دارد.نجدی در زمان زندگی خود ...

واقعیت، رویای من است
و خونِ رویای من، برگ تر از سبز
و سبزتر از برگ گیاهان است
که با دشنه تلکس خبرگزاری ها
خنجر کلمات روزنامه
نمیریزد؛

واقعیت، خوابهای من است
آن جا، هیچ کس نمیداند که سیلی چیست؟
و چاقو
شرمندۀ تیغش، نه
آن جا، ترور نمیشود لبخند
و شلیک نمیکنند به آرمان من
کشته نمیشود سهراب
تکه های تن کودکان بوسنی هرزه گوین
در خواب های من، بازمیگردند به گهواره و گریه ای نه از سر اندوه
بزرگ میشوند در خواب های من
پیر میشوند در خواب های من
و در خانه ای ساده
بر سپیدِ ساده، سبزی ساده
با تعریف ساده ای از مرگ میمیرند در خواب های من

و دریغ هر صبح
بیدار میشوم با صدای رادیو...؛
در روزنامه میخوانم
بازهم
«تکه تکه شده اند کودکان فلسطین
بوسنی
هرزه گوین
حتا در جزایر گل سرخ
حتا سرزمین موز
حتا تپه های چای...؛

این است که هر صبح
به خودم در آینه میگویم نه، این رویاست
واقعیت
همان است که من دیده ام در خواب