هولوکاست ، پیگرد و کشتار یهودیان

نویسنده: الکساندر براکل
مترجم: مهدی تدینی
ناشر: ثالث
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 254
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 4

مروری بر کتاب 

تاریخ آلمان در قرون بیستم

هنگام ورود یهودیان انتقالی به آشوویتس درهای واگن‌های احشام گشوده می‌شد و قربانیانی که گاه چندین روز در تنگ‌ترین فضای ممکن چپیده‌درهم به این‌جا منتقل شده بودند در میان فریادها، ضربه‌ها و لگدهای نگهبانان از واگن‌ها پیاده می‌شدند. پس از تفکیک جنسیتی، باید برای گزینش صف می‌کشیدند؛ زنان و کودکان در یک ردیف و مردان در ردیفی دیگر. پزشکان اس.اس در بارۀ مرگ و زندگی‌شان تصمیم می‌گرفتند. کسانی که وضعیت جسمانی‌شان نشان می‌داد توانایی کار کردن دارند، اجازه داشتند به عنوان کارگر برای انجام بیگاری چند صباحی بیش‌تر زنده بمانند. اما افراد ضعیف، معلول، بیمار، سالخورده، زنان باردار و کودکان بی‌درنگ روانۀ «گاز» می‌شدند. پای پیاده، شب‌ها همچنین با کامیون، آن‌ها را به اتاق‌های گاز می‌بردند. در یک اتاق ورودی به این عنوان که باید دوش بگیرند، مجبور بودند جامه‌هایشان را در‌آوردند و بدین‌سان عریان وارد اتاق گاز می‌شدند. 

به محض آن‌که اتاق پر می‌شد، درها را می‌بستند و گاز از دریچه‌ای تزریق می‌شد. بر روی دری که هـوا از آن عبـور نمی‌کرد، یک سـوراخ چشمی قرار داشت که مـردان اس.اس از آن می‌توانستند صحنۀ جان کندن را ببینند. در جریان تزریق گاز، صدای بلند موتورها و آژیرها مانع آن می‌شد که فریاد مرگ قربانیان درمانده به گوش کسی رسد. به طور میانگین حدود بیست دقیقه طول می‌کشید تا در اتاق گاز دیگر کسی نجنبد. سپس درها باز می‌شد تا پس‌ماندۀ گاز به فضای باز جاری شود. در اتاق‌های گاز مدرن‌تر، تخلیۀ هوا با هواکش‌ صورت می‌گرفت.

زندانیانی دیگر موظف بودند دندان‌های طلا را از دهان‌ها و حلقه‌ها را از انگشتان جنازه‌ها بیرون کشند و موهایشان را بزنند. در نهایت جنازه‌ها را در مرده‌سوزخانه می‌سوزاندند. اگر ظرفیت کوره‌های مرده‌سوزی کفایت نمی‌کرد، گور جمعی جایگزین آن می‌شد. حتا پس از آن‌که کوره‌ها چنان افزایش یافتند که برای سوزاندن 4,500 جنازه در روز  ظرفیت داشتند، در دوران اوج نابودی سرعت کشتار به حدی بود که از توان مرده‌سوزخانه‌ها فراتر می‌رفت....

هولوکاست تاریک ترین فصل تاریخ آلمان است. «الکساندر براکل» در کتاب «هولوکاست» پیش شرط ها و روند این قتل عام دهشتناک حدود شش میلیون یهودی اروپایی را در روند توصیفی زیر دنبال می کند. از نخستین اقدامات ضد یهودی پس از سال 1933 تا کشتارهای یهودیان شوروی تا قتل عام صنعتی در اردوگاه های نابودی.سیاست یهودیان کشورهای متحد با آلمان بررسی نموده و همچنین این سوال مورد توجه قرار می دهد که آیا آلمانی ها از سرنوشت همسایگان یهودی تبعیدی خود چیزی می دانستند؟

آنچه الکساندر براکل به وضوح در این جستار دنبال می کند این است که فاجعه هولوکاست را از منظری بیرونی مورد واکاوی قرار دهد و نقش سیاست خارجه را در این اتفاق مصیبت بار مشخص نماید. رویدادی که از تفکرات خام در دوران مدرن پدید آمد و دامن بشریت را به خون هم نوع خویش آغشته نمود.
گفتنی است که «الکساندر براکل» ، متولد 1976 در بن ، دوره های قرون وسطایی و مدرن ، تاریخ اروپای شرقی و مطالعات اسلاوی را در ماینتس ، گلاسگو و وورونز آموخت. وی در سال 2006 دکترای خود را با موضوع "بارانوویچزه 1939-1944 منطقه ای از کریس ووچودنی و اشغال شوروی و آلمان" دریافت کرد.

این کتاب نخستین کتابی است که در بارۀ هولوکاست در ایران منتشر می‌شود و فرایند یهودی‌ کشی را شرح می‌دهد. شاید باور کردن آن سخت باشد که چگونه ممکن است چند میلیون انسان در عرض چند سال کشته شده باشند، اما کتاب همین فرایند را شرح می‌دهد؛ یعنی فرایندی که از نظریه‌ای سیاسی - یهودی‌ ستیزی - آغاز شد، به حذف اقتصادی و اجتماعی و بعد فیزیکی یهودیان از جامعۀ آلمان انجامید و در نهایت باعث شد خیل گستردۀ یهودیان از جای جای اروپا روانۀ اردوگاه‌ های مرگ شوند.