مکان‌های رخداد ماجراها، مکان‌هایی فرا واقعی هستند و داستان‌ها در محیط‌هایی وهم انگیز مانند جاده‌ای مه گرفته، شهرکی پر رمز و راز و گورستان مرموز رخ می‌دهند و شخصیت‌ها و ماجراها در فضایی فلسفی شکل گرفته‌اند. در داستان تخیلی همزاد فرا کهکشانی من ؛احساسات انسان بی هیچ پرده پوشی و در عین حال در قالبی انسان دوستانه ارایه می شود. گفت و گوهایی که در این داستان رد و بدل می شود حکایت از دردهای مشترک بشری است که همه انسان ها به نوعی و اندازه ای هرچند کوچک تجربه کرده اند. این داستان دلتنگی ها و غربت انسان خاکی را با تمام وجود به نمایش می گذارد و احساس همدلی و کشش را در روح آدمی برمی انگیزاند .

گرفته و دل خسته داشتم توی پیاده رو قدم می زدم وهمین طور بی هدف پیش می رفتم. چند روزی می شد که حال خوشی نداشتم . دلم بد جوری گرفته بود. تنهایی بی رحمانه اذیتم می کرد. از بی کسی خسته شده بودم. احساس دل زدگی از زندگی آزارم می داد.

دیشب وقتی از فرط دل تنگی به ستوه آمدم، کلافه و بیچاره،از آپارتمان کوچکم بیرون زدم و پناه بردم به بالای برج بلند وسط شهرک مان، تا به آسمان خیره شوم، بلکه کمی دل تنگم باز شود و ستاره های شب از تنهایی درم آورند.

آن بالا، توی تاریکی بی پایان ، چنان غرق تماشای آسمان شدم که نفهمیدم کی صبح شد.آسمان بی کرانه با افق های دوردستش، با ستارگان بی شمار دور و نزدیکش که طنازانه چشمک می زدند، انگار داشتند با سوسوی مرموزشان با من نجوا می کردند. کی می دانست چقدر از زمین دور بودند و نوری که از آن ها به زمین می رسید، کی تابیده بود؟

فهرست

پرنده
زورق و دریا
جنازه مرد بالدار
همزاد فراکهکشانی من
سایه مه آلود
مه وجود
تدفین یک زنده