هجوم اردوی مغول به ایران

نويسنده: عبدالعلی دستغیب
ناشر: علم
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 530
اندازه كتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1367 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ لبه چند صفحه کتاب رد زردی مختصری دارد

مروری بر کتاب

پس از آن که سلطان محمد خوارزمشاه به ترکستان هجوم برد و آن جا را از ترکان کافر قرا ختایی تهی ساخت، قلمرو وی با قلمرو چنگیز خان مغول همسایه شد. چنگیز خان مغول چندی قبل با حمله به چین و ترکستان شرقی حوزه نفوذ خود را گسترش داده بود. 

در این بین چنگیز هیاتی تجارتی را به دربار خوارزم روانه ساخت. هدف این کاروان گسترش هر چه بیشتر روابط اقتصادی بین ایران و مغولستان بود. کاروان مغول ها در شهر مرزی اترار (واقع در ماورای رود سیحون) جای گرفت. حاکم شهر که از بستگان ترکان خاتون مادر سلطان محمد بود به اموال بازرگانان طمع برد و آنان را قتل عام ساخت. 

بهانه حاکم اترار برای غارت مغولان این بود که کاروانیان برای جاسوسی آمده اند. بدین ترتیب چنگیز خان برای آن که با خوارزمشاه اتمام حجت کرده باشد، سفیرانی روانه دربار کرد و خواستار تحویل دادن حاکم اترار شد. ترکان خاتون که در سلطان نفوذ بسیاری داشت او را وادار به کشتن سفیران کرد. با این اشتباهات بچگانه خوارزمیان، چنگیز خان مغول بهانه حمله به ایران را به دست آورد. در حقیقت حمله چنگیز به ایران اجتناب ناپذیر بود و این بهانه تنها سرپوشی بر آن بود. 

سلطان محمد که خود را فاتح جهان و قدرتمند ترین حاکم دنیا می نامید، چنان ترسی سراپایش را فرا گرفت که سپاهیانش را بدون آن که رهبری کند در شهرهای خجند، اترار، سمرقند، بخارا و گورگنج جای داد. خودش نیز با بیشترین سرعت ممکن به شمال ایران زمین گریخت....