نی سحرآمیز 

نویسنده: بهومیل هرابال 
مترجم: پرویز دوایی
ناشر: آگه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 208
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1394 - دوره چاپ: 2

کیفیت : نو ؛ نوشبه تقدیمی دارد

مروری بر کتاب 

و چند داستان دیگر

کتاب حاضر، مشتمل بر چند داستان کوتاه است. این کتاب ترکیبی است از دانش عمیق و گسترده نویسنده در شعر و ادبیات و فلسفه و نقاشی و سایر هنرها. نویسنده به وجهی خیره‌کننده و بی‌مانند، زیر و بالای چند دوره تاریخی و پرتکان التهاب‌های سرزمینش را با گذراندن از منشور وجود خویش بازتاب داده است: دوره اشغال نازی‌ها، دوره حکومت کمونیستی و دوره موقت فضای باز سیاسی. 

...خدایان این سرزمین را ترک گفته اند و قهرمانان افسانه ای ما را به دست فراموشی سپرده اند و من در آن غروب یکشنبه ای حس می کردم دیگر به منتهای تنهایی پرهیاهویم، به اوج تهی رسیده ام. به نهایت آن بی قراری دست یافته ام که کی یرگکور و نیچه به آن رسیدند. چند بار خواسته ام خود را از پنجره طبقه پنجم خانه ام به پایین پرت کنم…

اما این روایت تنها یک مشاهده‌گری صرف نیست چرا که مدام با انتقاد به خود به عنوان نویسنده و روشن‌فکر یک جامعه تحت سیطرهٔ دیکتاتوری همراه است و به‌نوعی در خلال روایت صرف از حادثه وظیفهٔ تعهد به امر کنش‌مندی در زندگی را به خویش و دیگران یادآور می‌شود.

ولی چه آسان است و پیش پاافتاده، استاد هرابال، گفتن این‌که به‌قول هایدگر خدایان این جهان را ترک کرده‌اند و قهرمانان افسانه‌ای هرکول و پرومته نیز به هزیمت رفته‌اند. حرف‌های قشنگ برای مخاطب‌ها؛ ولی این حرف‌ها خرواری‌اش دو قروش است چون که آن دانشجوی جوان ادبیات به جناب هایدگر نشان داد که باید جوری قصاص پس بدهد که شاید ونسان ونگوگ با بریدن گوشش پس داد. ونگوگ که به اسطوره نیازی نداشت و با وجود این با آثارش این جهان را شفاف‌تر ساخت...

و این‌گونه است که نویسنده با روایت جهانی که تجربه کرده‌است آن را از تیرگی به درآورده و شفاف می‌کند؛ و با این شفاف‌سازی طنین دیگرسان و متفاوتی به جهان چرکین می‌دهد. او در پایان این داستان کوتاه این طنین را به گوش ما از طریق نوای نی سحرآمیزی می‌رساند که شاید در کالسکه نهفته کودکی پنهان بوده‌است.

در این داستانِ کوتاه هرابال به روایت تجربهٔ مشاهده‌گرانهٔ خود به‌عنوان یک نویسنده و روشن‌فکر از حادثه شورش دانشجویی و برخورد پلیس می‌پردازد و به‌طور کلی از فضای حاکم بر آن دوران می‌نویسد. نویسنده تلاش می‌کند فضای مایوس‌کنندهٔ موجود را به‌شکل ضربه‌زننده و پتک‌واری به خواننده عرضه کند.