نخست وزیران ایران ، از مشیرالدوله تا بختیار 1285 - 1357

نخست وزیران ایران 

نویسنده: باقر عاقلی
ناشر: جاویدان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1328
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 2 

مروری بر کتاب 

مصور

از مشیرالدوله تا بختیار 1285 - 1357 

نویسنده در این کتاب از مشروطه تا انقلاب را مورد توجه قرار داده و تاریخ 73 ساله معاصر ایران را به تصویر کشیده است، یعنی از صدور فرمان مشروطیت تا 22 بهمن ماه 1357 و لغو نظام سلطنتی. ناشر کتاب معتقد است دکتر باقر عاقلی واسطه بین نسل گذشته و نسل امروز است و از سال 1325 شمسی کار نوشتن و تحقیق درباره تاریخ معاصر ایران را شروع کرده و در آن ایام و تا سالیان متمادی بعضی از سران نهضت مشروطه و یا بهتر گفته شود مشروطه سازان – کودتاچیان – عاملان اختناق و دیکتاتوری و بازیگران صحنه سیاسی بعد از شهریور 20 حیات داشته‌اند و نویسنده به کرات با آنها گفت‌وگو داشته که اکنون بخش‌هایی از آن به مخاطبان عرضه می‌شود.

...میرزا نصرالله خان نائینی متولد ۲۵ مهر ۱۲۱۹ برابر با ۱۷ اکتبر ۱۸۴۰ و درگذشته در ۲۰ شهریور ۱۲۸۶ خورشیدی برابر با ۱۲ سپتامبر ۱۹۰۷ و ۴ شعبان ۱۳۲۵ هجری قمری در سن ۶۶ سال و ۱۰ ماه و دو هفته و ۲ روزگی اش ملقب به مصباح‌الملک در ۱۲۹۹، مشیرالملک در ۱۳۰۸ و مشیرالدوله در ۱۳۱۷، سیاست‌مدار ایرانی از اواخر دوران ناصری تا اوایل سلطنت محمدعلی شاه بود.فرمان مشروطیت در دوران صدراعظمی او (۱۴ مرداد ۱۲۸۵) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تاج پادشاهی را پس از فوت مظفرالدین او بر سر محمد علی گذارد....

میرزا علی‌اصغر خان اتابک (زاده ۱۲۳۶ تهران - درگذشته ۱۲۸۶ تهران)، ملقب به امین‌السلطان، صدراعظم ۳ پادشاه قاجار؛ ناصرالدین‌شاه، مظفرالدین‌شاه و محمدعلی‌شاه بود، که فرزند دوم ابراهیم‌خان امین‌السلطان محسوب می‌شد و از گرجی‌های ایران بود. به ترتیب به القاب صاحب‌جمع، امین‌السلطان، و اتابک اعظم ملقب بود. سیاستمدار حرفه‌ای و بازیگر ماهری بود، که قریب ربع قرن، در سمت‌های وزیری، وزیراعظمی و صدراعظمی، به تمام نکات پنهان و آشکار سیاست، آگاهی داشت و بر اثر مسافرت‌های مکرر به اروپا و سایر کشورها، از سیاست جهان نیز وقوف داشت. وی در اواخر عمر خود در میان سیاست‌های خارجی، نزدیکی به دولت تزاری روسیه را مناسب‌تر از امپراتوری بریتانیا می‌دانست.او در ۲۱ رجب ۱۳۲۵ در جریان جنبش مشروطه، به دست عباس‌آقا تبریزی کشته شد و در قم به خاک سپرده شد....

میرزا حسن فرزند میرزا یوسف آشتیانی بود. خاندان او بیش از یک قرن مقام و لقب مستوفی‌الممالکی (وزیر دارایی) داشتند] تحصیلات را در خانه و زیر نظر معلمان خصوصی آغاز کرد. در سال ۱۳۰۱ قمری (سال ۱۲۶۳ شمسی) از طرف ناصرالدین شاه لقب مستوفی‌الممالک گرفت و دو سال بعد، پس از درگذشت پدرش، تمام مشاغل میرزا یوسف را به ارث برد. میرزا هدایت‌الله وزیر دفتر (پسر عموی پدرش) پیش‌کاری او را در اداره امور برعهده داشت. مستوفی در هنگام درگذشت میرزا یوسف (۱۱ رجب سال ۱۳۰۳ قمری مصادف با ۲۶ فروردین ماه سال ۱۲۶۵ شمسی) بیش از دوازده سال نداشت، ولی شاه به احترام پدرش او را «آقا» خطاب می‌کرد. او در سال ۱۳۱۸ (مصادف با ۱۲۸۰ هجری خورشیدی) به اروپا رفت. این سفر هفت سال به طول انجامید....

احمد قوام (زادهٔ ۱۲۵۲ تهران - درگذشتهٔ ۱۳۳۴ تهران) ملقب به قوام‌السلطنه، سیاستمدار ایرانیِ پایان دوران قاجار و روزگار پهلوی بود که پنج بار نخست‌وزیر ایران شد (دو بار در پایان دوران قاجار و سه بار در زمان حکومت محمدرضا پهلوی). او فرزند ابراهیم معتمدالسلطنه و نوهٔ محمد قوام‌الدوله آشتیانی و برادر کوچک‌تر وثوق‌الدوله بود.قیام کلنل محمد تقی خان پسیان در خراسان در سال ۱۳۰۰ و غائلهٔ آذربایجان در سال ۱۳۲۵ در دوران نخست‌وزیری قوام رخ داد. او در زمان قاجار لقب قوام‌السلطنه یافت و محمدرضا شاه به او لقب حضرت اشرف را داد (پس از بروز اختلاف نظر میان این دو این لقب پس گرفته شده و سپس دوباره اعطا شد). القاب قدیمی‌تر او عبارت‌اند از منشی حضور (۱۳۱۵ ه‍.ق)، دبیر حضور (حدود ۱۳۲۲ ه‍.ق)، و وزیر حضور (۱۳۳۴ ه‍.ق)