ناصر

ناصر

نویسنده: پیتر منسفیلد
مترجم: محمدرضا جعفری
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 274
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1350 - دوره چاپ: 2 

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب 

مصور

ناصر یکی از مهمترین شخصیت‌های سیاسی هم در تاریخ مدرن اعراب و هم در کشورهای در حال توسعه سده بیستم به شمار می‌رود. او موفق به ملی‌کردن کانال سوئز شد و نقش محوری در تلاش‌های ضد امپریالیستی در جهان عرب و آفریقا داشت.ناصر همچنین نقش کلیدی در تأسیس جنبش عدم تعهد داشت.

سیاست‌های ملی‌گرایانه او که به ناصریسم مشهور است، هواداران زیادی در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در جهان عرب داشت. هرچند شکست در جنگ ۶ روزه از اسرائیل در ۱۹۶۷ خدشه زیادی به موقعیت عبدالناصر به عنوان «رهبر جهان عرب» وارد ساخت اما هنوز هم عموم اعراب وی را نماد حیثیت و آزادی اعراب می‌دانند.

جمال عبدالناصر سه روز پیش از مرگش در سوئیت شخصی خود در هتل نیل هیلتون قاهره در حال گفتگو با یاسر عرفات برای پایان دادن به درگیری فدائیان فلسطینی با ارتش اردن بود که بحث بالا گرفت و حال عبدالناصر منقلب شد تا آنجا که برخاست و به یاسر عرفات گفت یا پا می‌شوی می‌رویم پایین در تالار اجتماعات و پایان بی‌نتیجهٔ مذاکرات را اعلام می‌کنیم یا اینکه می‌نشینیم حرف جدی می‌زنیم و به توافق می‌رسیم، سادات که حال عبدالناصر را چنین دید گفت رئیس، تو به یک فنجان قهوه نیاز داری من خودم برایت درست می‌کنم بعد رفت توی آشپزخانه اما وقتی قهوه درست می‌کرد محمد داوود آشپز مخصوص عبدالناصر را که از سیاهپوستان نوبه‌ای بود از آشپزخانه بیرون کرد، بعد قهوه را به دست خودش آورد و به عبدالناصر داد و او هم قهوه را نوشید.»

پیتر منسفیلد در سال ۱۹۲۸ در ایالت رانچی هندوستان به دنیا آمد و در دانشگاه‌های وینچستر و کمبریج تحصیل کرد. او در سال ۱۹۵۵ وارد وزارت امور خارجه‌ی بریتانیا شد و سپس برای یادگیری زبان عربی به مرکز مطالعات عرب خاورمیانه در لبنان رفت. منسفیلد، در ماه نوامبر سال ۱۹۵۶ و در جریان ماجرای سوئز، از وزارت امور خارجه کناره‌گیری کرد، اما در بیروت ماند و به فعالیت روزنامه‌نگاری خود در حوزه‌ی سیاسی و اقتصادی ادامه داد.

او مسئول نشریه‌ی «میدل‌ایست فوروم» بود و مرتب برای فایننشال تایمز، اکونومیست، گاردین، ایندین اکسپرس و دیگر مطبوعات گزارشگری می‌کرد. منسفیلد از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷ خبرنگار بخش خاورمیانه‌ی ساندی‌تایمز در قاهره بود. او از سال ۱۹۶۷ ساکن لندن شد اما مرتب به خاورمیانه و آفریقای شمالی سفر می‌کرد. در زمستان ۱۹۷۱، استاد مدعو سیاست خاورمیانه در دانشگاه ویلامت در ایالت اورگون آمریکا بود.