مناجات خواجه عبدالله انصاری

مناجات خواجه عبدالله انصاری

نویسنده: خواجه عبدالله انصاری 
به کوشش: حامد ربانی
ناشر: گنجینه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 148
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1363 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو ؛ عطف کتاب ساییدگی دارد ، نوشته تقدیمی دارد

مروری بر کتاب

به انضمام مقالات و مقامات با تصحیح و ترتیب و پیوست در شرح حال خواجه

الهی!
چه عزیز است او که تو او را خواهی!
ور بگریزد، او را در راه، آیی.

طوبی آن کس را، که: تو، اورایی!
آیا که: تا از ما خود که رایی؟
 

نه با جز تو شادی است نه با یاد تو غم
خصمی و شفیعی و گواهی و حکم!

هرگز بینما نفسی با مهر تو به هم
آزاد شد از بند وجود و عدم

باز رسته از زحمت لوح و قلم
در مجلس انس قدح شادی بر دست نهاده دمادم

الهی! کار آن دارد که با تو کاری دارد
یار آن دارد که چون تو یاری دارد

او که در دو جهان تو را دارد و هرگز کی تو را بگذارد؟

الهی نور تو چراغ معرفت بیفروخت
دل من افزونی است
گواهی تو ترجمانی من بکردند
ندأ من افزونی است
قروب تو چـــراغ وجد بیفروخت همت .

شیخ‌الاسلام ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد (متولد 396 ه‍. ق./ 385 ه. ش. / 1006 م. وفات 481 ه‍. ق./ 467 ه.ش. / 1088 م.) معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارفی بزرگ بود.او از اعقاب ابوایوب انصاری می باشد که صحابه ی پیامبر بود. مادرش از مردم بلخ بود و عبدالله خود در هرات به دنیا آمد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت آن گونه که شعر فارسی و عربی را خوب می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب شهره بود و به طور ویژه در حدیث قوی بود و امالی بسیار داشت و در فقه روش امام حنبل را پیروی می نمود.

خواجه عبدالله انصاری در تصوف از استادان زیادی آموزش گرفت و دو بار به دیدار شیخ ابوالحسن خرقانی رفت و این دیدارها تاثیر فراوانی در روحیات و منش وی داشته ‌است. محل زندگی خواجه عبدالله انصاری بیشتر در هرات بود و در آن جا تا پایان زندگی به آموزش و ارشاد اشتغال داشت.
خواجه عبدالله انصاری شعر می‌سرود و مناجات خواجه عبدالله انصاری به نام بود ولیکن همانطور که گفته شد بیشتر شهرت وی برای رسالات و کتب مشهوری است که تألیف نموده است و از آن جمله می توان ترجمه ی املا طبقات‌الصوفیه سلمی به لهجه هروی و تفسیر قرآن که اساس کار میبدی در تألیف کشف ‌الاسرار قرار گرفته ‌است.
از رسایل منثور او که به نثر مسجع نوشته مناجات‌نامه خواجه عبدالله انصاری، نصایح، زادالعارفین، کنزالسالکین، محبت‌نامه، قلندرنامه، هفت‌حصار، رساله ی دل و جان، رساله واردات و الهی‌نامه را می‌توان نام برد.