مردی که همه چیز همه چیز همه چیز داشت

مردی که همه چیز همه چیز همه چیز داشت

نویسنده: میگل آنخل آستوریاس
مترجم: لیلی گلستان
ناشر: مهناز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 99
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1370 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

همه مردم مالک همه‌چیز هستند، همه چیز و همه چیز. اما بروز نمی‌دهند و به زبان نمی‌آورند. ثروت من و احساس مالکیت من نسبت به همه‌چیز همه‌چیز همه‌چیز این است: به زیر شب پرستاره رفتن، چشم‌ها را به آسمان باز کردن، و خود را مالک تمام چیزهایی که به چشمم می‌آید، دانستن...

مردی جوان، دارایی نیروی عجیب و خیره کننده ای است که هنگام خواب تمامی انواع فلزلات( از خرده های آهن تا اسباب نقره ای و طلایی)را به خود جذب می کند و برای آنکه از خطرات مدفون شدن در زیر خرواری از لوازم فلزی در امان باشد ناچار است که بر بستری از نمک سفید بخوابد. به مرور زمان این توانایی منحصر به فرد سبب می شود که او را از شهر رم برانند، کافر و ملحد و خدمتگزار شیطان بنامندش و طردش کنند،...

داستان سورئالیستی مردی که همه چیز همه چیز همه چیز داشت، در سال 1973 منتشر گردید و آخرین کتاب میگل آنجل آستوریاس محسوب می گردد. سبک نوشته های آستوریاس خاص خود اوست. و اعتقادات آباء و اجدادی سرخپوستی، خرافه پرستی، سحر و جادو و طلسم از سویی و فقر تنگدستی مردم ، زیبایی طبیعت و سرسبزی خاک از سویی دیگر زمینه های اثر قدرتمند و شاعرانه آستوریاس را تشکیل می دهند. به راستی سورئالیسم دری بود که بر دنیای ادبیات گشوده شد و آن را از چنگال رئالیسم سیاه نمای نویسندگان روشنفکر به در آورد .

متن رمان مردی که همه چیز همه چیز همه چیز داشت اثر پر از توصیفات فضاهای طبیعی و سرسبز جنگل‎های بکر و آیین ‎ها و رسوم و خرافه‎ ها است. این رمان تماماً سورئالیستی است. فضاها و شخصیت‎ ها غیر واقعی هستند. اسطوره‎ ها، حیوانات، موجودات عجیب و غریب از شخصیت‎ های داستان هستند. این داستان را مانند سایر داستان‌های سورئالیستی باید با قوانین و مقررات حاکم بر خودش پذیرفت و خواند. اما مانند سایر داستان هایی از این دست در زیر لایه‌‌ی تصویر سورئال، دغدغه‎ ای انسانی و گاه انتقاد به وضع بشر وجود دارد.

انتقاد به ثروت اندوزی و سرمایه‎ داری و ارزش هایی که تنها بر اساس ثروت بنا شده است، به نظر می‎رسد که درونمایه‎ی اصلی این رمان است. ثروت و سرمایه در نزد عده‌‌ی خاصی است و آن‌ها اجازه نمی‎دهند که بین تمام انسان‌ها توزیع شود و در دسترس همه قرار بگیرد چون در آن صورت نظام ارزش از بین می‎رود.