مردم و شاهنامه

هنگامی که از تلقیات عامیانه دربارۀ فردوسی و شاهنامه سخن گفته می شود، این نگرشها یا به بیان دقیقتر صاحبان تلقی را باید به دو دسته تقسیم کرد: نخست فرهیختگان و اهل قلمی که نوع نگاه آنها غالباً در مقدمه های منثور دست نویس های شاهنامه، تذکره ها و ضمن روایات متون ادبی و تاریخی نمود یافته است و به دلیل تعلق این آثار و پدید آورندگانشان به حوزۀ فرهنگ و ادبیات رسمی به کار بردن صفت عامیانه دربارۀ آنها با توجه به مفهوم اصطلاحی این واژه چندان درست و دقیق نیست و عامیانه را در اینجا باید به معنای عام مردمی دانست.
دستۀ دوم، معتقدات و پسندهای اصناف دیگر ـ و عموماً کم دانش ترِ ـ مردم است که برخلاف گروه نخست، مجالی برای گردآوری و کتابت تلقیات خویش نیافته اند و چون خاستگاه و حفظ و انتقال اینگونه از روایات، شفاهی و به صورتهای غیر رسمی بوده است، مراد از عامیانه در معنای خاص واژه، همین گروه از باورها و داستانها خواهد بود.

بخشی از این روایات شفاهی/ مردمی این کتاب گردآوری شده است و بررسی تحلیلی و طبقه بندی آنها نشان می دهد که در این گونه داستانها عمومِ خوانندگان شاهنامه و دوستداران فردوسی یا به بازسازی جزئیات فراموش شده سرگذشت شاعر و روشن کردن مبهمات احوال او - چنان که می خواسته و می پنداشته اند - پرداخته اند.

استاد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی ‏؛معروف به نجوا از پژوهشگران ادبی ایران استوی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. پدرش سید خلیل مشهور به صدرالعلما که نسب وی به سیدالاسود طباطبایی می رسد، و مادرش خدیجه کجوری نوه آیت الله حاج شیخ مهدی کجوری مازندرانی بود.
انجوی تحصیلات مقدماتی خود را شهر شیراز آغاز کرد، سپس به تهران رفت و در دبیرستان دارایی تحصیلات خود را پی گرفت. او تا مقطع لیسانس ادامه تحصیل داد، سپس در سال ۱۳۲۹ به سوئیس رفت و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی و اجتماعی در ژنو تکمیل نمود...

فهرست

مردم و شاهنامه
الفبای صوتی کتاب
مقدمه
رستم
زال
بهمن و فرامرز
آذربرزین و بهمن
کیکاووس
سیاوش
کیخسرو
کاوه و ضحاک
بهرام گور
خسروپرویز
انوشیروان
خون سیامک
اعلام