لالائی زندگی

لالایی زندگی

نویسنده: خاطره پروانه
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 267
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1342 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو ؛ لبه جلد و صفحات بر اثر فشار تاب مختصری دارد

مروری بر کتاب

مجموعه شانزده داستان کوتاه

اقدس خاوری که او را با نام هنری «خاطره پروانه» می‌شناسند، در سال ۱۳۰۸ (۱۹۲۹) در تهران و در خانواده‌ای اهل هنر زاده شد. مادر او، پروانه (خانم موچول)، خواننده معروف سال‌های نخستین قرن جاری بود که علاوه بر صدای خوش اندوهگینی که داشت، با «نواختن» نیز بیگانه نبود. ویولن را از حسین خان اسماعیل‌زاده و سه‌تار را از رضاقلی خان نوروزی آموخته بود و پس از آشنائی با حبیب سماعی، استاد سنتور، با چم و خم این ساز نیز آشنا شده بود. مادر پروانه، در جوانی به دلیل ابتلا به بیماری سل درگذشت و خاطره دو سه ساله را تنها گذاشت. خاطره می‌گوید نخستین بار با موسیقی از طریق صفحات آواز مادرش آشنا شده‌است. ترانه «مرا ببوس» که عموماً با صدای «حسن گلنراقی» شنیده‌ایم را، «پروانه وفادار» همسر «مجید وفادار» خوانده که در برخی منابع اشتباهاً به نام «خاطره پروانه» ثبت شده‌است.

خاطره پروانه تجلی کامل اراده و توانمندی بود چرا که معتقد بود اگر سعی و پشتکار باشد، هیچ امری غیر ممکن نیست ، وی وقتی سعی می کرد آشپز خوبی باشد خوب آشپزی می کرد وقتی می خواست بنویسد خوب می نوشت تاجائیکه سه کتاب از خود به جا گذاشت و نکته مهم تر اینکه مادرمن برای خود زندگی زندگی کرد او به توانمندی نسل جدید ایمان داشت و عاشق دوست داشتن و دوست داشته شدن بود؛ از همین رو جای این بزرگ را در کنار خود همیشه خالی می بینم.

فهرست

آیین پهلوانی
بکجا پرد کبوتر
لالای زندگی
لطف زندگی
بودن یا نبودن
بو واسه خودت
رطیل
صدای سرنوشت
و...