طنز فاخر سعدی

نویسنده: ایرج پزشک زاد
ناشر: شهاب
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 205
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1382 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه جلد و صفحات کتاب بر اثر فشار تاب مختصری برداشته است

مروری بر کتاب 

نویسنده در این کتاب بر آن است جنبه‌های طنز گلستان را یادآوری نماید .وی علاوه بر آن با ذکر نمونه‌هایی, جنبه‌هایی از طنز ولتر، ویکتورهوگو ، هاشک، ارول و طنز دهخدا را معرفی می‌کند .در بخش‌های پایانی کتاب ضمن بررسی حکایت‌های طنزدار گلستان و درج نمونه‌های گوناگون, تفاوت طنز سعدی و آثار برخی نویسندگان غربی را مقایسه کرده و تفاوت آن را بیان می‌کند و این که چرا غربی‌ها به حکایت‌های گلستان به دیده طنز می‌نگرند ; در حالی که سعدی شناسان ایران, سعدی را شاعر یا نویسنده‌ای طنزپرداز به شمار نمی‌آورند در این می‌داند که تعریفی که غربی‌ها از طنز دارند با تعریفی که سعدی شناسان از طنز برداشت می‌کنند یکی نیست ….

طنز فاخر سعدی یکی از ارجمندترین تحقیقاتی است که درباره سعدی انجام گرفته است.نویسنده در این اثر نشان داده است که به متون ادب فارسی و نیز غربی آشناییِ درخور ستایشی ‏دارد. اکنون که این گفتار را به پایان می‏ برم، با خود می‏اندیشم، آیا یکی از موفقیت‏ های ایرج‏ پزشک‏زاد در عرصه طنز، به نوعی که او را سرآمد کرده است، همین آشنایی عمیق با متون گذشته‏ از فرهنگ خود و غرب نیست؟

خود پزشک‏زاد صادقانه و فروتنانه این اثر را آکادمیک نمی ‏داند بلکه حاصل جستجوی منزل به منزل از طریق مقابله و مقایسه‏ برمی ‏شمارد. اما باید اذعان کرد که این نگاه به سعدی و "گلستانش" حاصل یک نگاه دقیق و موشکاف است. ارنست رنان نویسنده، مورخ‏ و متفکر فرانسوی سعدی را با هوراسیوس و طنزپردازان فرانسوی مقایسه می‏کند.

وی معتقد است که: "سعدی در واقع یکی ازنویسندگان خود ماست. رای ثاقب خلل‏ ناپذیر او، جذابیت و ظرافتی که به حکایاتش جان می‏ بخشد، لحن طنز ملایمی که با آن مفاسد و معایب جامعه را انتقاد  ، همه این شایستگی‏ هایی که در مشرق زمین بسیار نادر است، او را به چشم ما عزیز می ‏دارد. انگار نوشته ‏یک عالم اخلاقی رومی یا یک طنزپرداز قرن شانزدهم را می ‏خوانید.