صوفی صومعه ی قدس

نویسنده: منوچهر صدوقی سها
ناشر: مولی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 120
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1389 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

یادواره ی مولانا محمدعلی حکیم شیرازی دارنده ی لطایف العرفان

هر آنچه که بدین وجیزه وارد است از آن مولنا حکیم است ولکن هیچ چنان نیست که مولنا همانی می بوده باشد که از این سخنان بر می آید و نه جز آن ، هرگز! وصف الحال و القال راقم می باید بدین مقام از این پیام میرزای وصال یافت به یاد پیر خویش میرزای سکوت :
من در این باب جز این چیزی نیافتم که گوهری تابناک در این توده خاک ، هفتاد و اند سال بزیست و هیچ کس به کنه معرفتش راه نبرد که او چه بود و که بود ؟ تا همچنان به مقر خود بازگشت...

...آنچه که به بیان قال و حال آن دانای بینای راهرو راهبر بدین مختصر خواهد آمد مشتمل خواهد بود نخست بر آنچه که او خود با من بفرموده است به صبح قریب به ظهر روز پنجشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۴۶ به ایوان خاوری مدرسه خان مروی، و دیگر مختصری که بهر بعضی از اسبق تلامیذ خویش و تو الفاضل الالمعی محمد حسین رکن‌زاده آدمیت برنگاشته است... و دو دیگر آنچه که خود به چشمان از او دیده‌ام و به گوشان از او شنیده، و سه دیگر آنچه که تنی چند از تلامیذ آن بزرگ بنگاشته‌اند یا گاه با من بنده به افتادن اندر آورده اند و سرانجام سخنی چند که از دیگران مسموع افتاده است...

میرزا محمد علی حکیم، فرزند ابوالقاسم، به سال ۱۳۲۱ ق ، در شیراز زاده شد. میرزا احمد اردبیلی معروف به “وحید الاولیاء” (قطب ۳۷ ام فرقه ذهبیه) در حدود سال ۱۳۴۰ ق، ـ به اصطلاحِ صوفیه ـ او را دستگیری کرد. بدین سان در سلاسل رسمی تصوف وارد شد و خود نیز به تربیت برخی از اهل سیر در همان مسلک پرداخت و از مشایخ خانقاه ذهبیه گردید. وی در سال ۱۳۹۱ ق به طور ناگهانی ناپدید شد و پس از آن دیگر دیده نشد.