صحنه ؛ صحنه پردازی و لباس در نمایش های سنتی ایران

صحنه 

نویسنده: محمدحسین ناصربخت
ناشر: نمایش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 248
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

صحنه پردازی و لباس در نمایش های سنتی ایران

هنری وجود ندارد که نیاز به قریحه نداشته باشد اما، افسوس که من نمی توانم برای او ، صحنه ای چنان حقیقتی بچینم که در کارش مداخله نکند و به کار معنوی پیچیده او کمک کند. اگر هنوز نقاش بسیار بزرگی زاده نشده است که بتواند برای مشکل ترین صحنه ها، زمینه ای ساده ولی هنرمندانه در اختیار بازیگر بگذارد، بازیگر حقیقی فقط می تواند خواب چنین صحنه ای ساده را ببیند که چون آوازه خوان یا نوازنده روی آن برود تا با درون هدایت نشده و قابلیت های بیرونی اش با هنر و شگردش ، به تفسیر زندگی زیبا و هنرمندان روح انسانی بپردازد که تصویر می کند.

طراحی لباسِ صحنه یعنی سرمایه‌گذاری روی کل پوشاک از جمله لباس، زیورآلات، کفش و اکسسوار برای بازیگران درسینما­­، تلویزیون، تئاتر و یا حتی اجراهایی مثل اُپرا، موسیقی، رقص و… .منظور از اکسسوار وسایلی است که به طراحی لباس و طراحی صحنه کمک می‌کند. این وسایل می‌تواند جزئی از پوشاک باشد مثل کلاه، عصا، عینک، کیف و یا می‌تواند شامل وسایل صحنه باشد مثل میز، پرده، وسایل زینتی و… .

طراحی صحنه یعنی خلق اصلی فضای بصری فیلم یا نمایش و طراح صحنه مسئول و ناظر ساخت و اجرای دکورِ صحنه است.در ایران طراحی لباسِ صحنه به عنوان رشته‌ای مستقل سابقه‌ای طولانی ندارد و در بیشتر اجراها طراحی لباس بخشی از طراحی صحنه به حساب می‌آید، اگرچه هماهنگی این دو بخش در یک اثر از اهمیت زیادی برخوردار است، اما طراحی لباس نیاز به دانش و شناخت ویژه‌ای دارد، تا جایی که می‌توان طراحی لباس را به عنوان هنری مستقل در نظر گرفت.