شکرخند

نویسنده: مهدی سهیلی
ناشر: شرکت سهامی کتابهای جیبی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 192
اندازه کتاب: جیبی - سال انتشار: 1342 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت :  درحد نو  ؛ صفحه اول کتاب پارگی دارد

مروری بر کتاب

مصور - کاریکاتور

مهدی سهیلی ، از طنزآوران و شاعران سرشناس دهه‌های بیست تا پنجاه بود که طی این سال‌ها آثارش اعم از طنز، فکاهه و جدی به نظم و نثر، مخاطبان بسیاری داشت. هفتم تیرماه ۱۳۰۳ در خیابان مولوی تهران در خانواده‌ای نسبتا مذهبی متولد شد. پدرش غلام‌رضا از نوادگان حاج‌اکبر سمنانی، از شاعران سرشناس قاجار و نیای مادرش اصفهانی بود. مادرش قرآن درس می‌داد. سهیلی در کودکی به مکتب رفت و قرائت قرآن را به‌خوبی آموخت. پس از پایان تحصیلات ابتدایی به فراگرفتن علوم قدیمه، صرف و نحو عربی، منطق و معانی نزد استادان فن پرداخت و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام‌آباد به پایان آورد.

 او به زبان عربی تسلط داشت و با زبان انگلیسی نیز آشنا بود. ترجمه «احادیث امام‌حسین(ع)» از ترجمه‌های مشهور اوست. نام خانوادگی‌اش را در سال ۱۳۲۲ از «حاجی علی‌ اکبری سمنانی» به «سهیلی» تغییر داد. به مدت دوسال برای امرار معاش خانواده، به‌عنوان حسابدار در حجره یکی از تجار بازار حسابداری کرد، که البته به‌شوخی می‌گفت: «سوادم به‌اندازه‌ای است که خط قپان را می‌توانم بخوانم!».

باستانی‌پاریزی در خاطراتش ضمن اشاره به جلسات انجمن توفیق در دهه بیست و ذکر یاد از ابوالقاسم حالت، ابوتراب جلی، غلامرضا روحانی، عباس فرات و… از سهیلی نیز به نیکی یاد کرده است. اسامی مستعار بسیاری ازجمله «بذله‌گو»، «متلک‌گو»، «نمکدون»، «هاردی»، «لوطی‌پسر»، «فکلی‌پسر»، «الاحقر شیخ مهدی سهیل‌الدین»، «جاهل‌العلما»، «چاقالو»، «کثیرالاضلاع» و… در آثار سهیلی دیده می‌شود.

ز بیداد گروهی دولت‌آلات
به بدبختی فتاده ملت‌آلات
فرستد ملت خوار ستمکش
دمادم بر ستمگر، لعنت‌آلات
برای دست مشتی اجنبی‌جات
نباشد مُلک ما جز آلت‌آلات
اگر خواهی که ایمن باشی از رنج
مکن با نانجیبان صحبت‌آلات
مصفاتر بود دوزخ ز جنت
چو بازاری رود در جنت‌آلات
رفیق مال و مکنت نیست دانش
عدوی فهم باشد ثروت‌آلات
در این محنت‌سرا تا می‌توانی
مجو هم‌دم بهغیر از عشرت‌آلات
بترس از ضربت دست مکافات
که باشد بدترینِ ضربت‌آلات
رود بر آسمان داد پیمبر
ز اعمال بدِ ما امت‌آلات!