شناخت منظومه شمسی

شناخت منظومه شمسی

نویسنده: آکادمیسین آمبارتسومیان
مترجم: نورالدین فرهیخته
ناشر: پیام
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 96
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

منظومه شمسی ناحیه‌ای از فضاست که تحت تاثیر گرانش خورشید قرار دارد. خورشید یک ستاره زرد معمولی است که تا به حال برای تقریبا پنج میلیارد سال به‌طور یکنواختی تابش کرده است. بعد از خود خورشید بارزترین اجرام منظومه شمسی سیارات هستند، گروهی از کرات سنگی، گازی و یخی که مدارهای مستقل و تقریبا دایره‌ای را، به دور ستاره مرکزی خود می‌پیمایند.

به دور بیشتر سیارات هم قمرهایی می‌گردند، در این حال تعداد بسیار زیادی از توده‌های سنگی و یخی هم‌مدارهای خودشان به دور خورشید را طی می‌کنند، گرچه این مدارها محدود به چند ناحیه نسبتا متراکم هستند. تعداد بی‌شماری از ذرات بسیار کوچک هم در اطراف همه این اجرام بزرگ‌تر در جریانند، این دسته هم گروه‌هایی از اجزای زیر اتمی گرفته تا ذرات غبار و یخ به جای مانده از دنباله‌دارها را شامل می‌شود.گرچه این گوشه کیهانی محلی ما، از زمان اولین رصدهای آسمان تا دوران جدید کاوشگرهای فضایی بارها و بارها به دقت مطالعه شده، اما هنوز هم پر از چیزهای ناشناخته و شگفت‌آور است....

سیارات نزدیک به خورشید یعنی عطارد و زهره و زمین و مریخ ابعادی نسبتا کوچک دارند شعاع آن ها سه تا شش هزار کیلومتر است ( قطر متوسط ۶ تا ۱۲ هزار کیلومتر) تمام آن ها پوششی جامد از مواد معدنی دارند و وزن مخصوصشان بین ۴ تا ۶ گرم است. شعاع متوسط زمین ۶۳۷۱ کیلومتر است. باید تاکید خاص کرد که زاویه میل مدار سیارات نسبت به سطح استوای خورشید و میزان خروج از مرکز مدار سیارات هیچیک با فرضیه پیدایش سیارات از توده ای مادی که فرضا در پیرامون خورشید بوده است قابل تفسیر نیست. به دنبال تحولات و تغییرات مکانیکی مفروض و بروز پدیده هایی مثل فنومن ” اختلاط” بایستی به مشخصات حرکتی و مشخصات فیزیکی متوسطی نائل شد.