شلغم میوه بهشته

شلغم میوه بهشته

نویسنده: علی محمد افغانی
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 169
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1355 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب

در یکی از کوچه های باریک پشت بازارچه سرپولک چهارراه سیروس تهران، در سال ۱۳۵۳، خانه قدیمی کوچکی بود که سی سال از عمر بنای آن می گذشت. این خانه حیاط و باغچه ای کوچک داشت که در میان آن درختی افرا دیده می شد.

ضلع شمالی حیاط شامل دو اتاق بود، هر کدام با دو پنجره که قرینه وار به وسیله ایوانی از هم جدا می شدند. در ضلع شرقی فقط یک اتاق قرار داشت، باز هم با یک ایوان ولی بزرگتر از خود اتاق.در دو اتاق ضلع شمالی، براتعلی چراغ ساز، حدودا سی ساله، اهل اسدآباد همدان با همسرش نرگس اهل ورامین و تنها فرزندشان عابدین زندگی می کردند.

نرگس زنی سی ساله و هیکل دار، بسیارمنظم و خانه دار و دلسوز برای براتعلی وعابدین بود. تنها نقطه ضعف او نامهربانی با دیگران بود.در تنها اتاق ضلع شرقی مشهدی محرم سبزی فروش پنجاه ساله با همسر بیست و هفت ساله ظریف ومهربانش گل عنبر و سه فرزندشان، شاهرخ و مهران ومهشید زندگی می کردند. آنها اهل بویین زهرای قزوین بودند. گل عنبر برخلاف نرگس زنی بسیار نامنظم بود.

این خانه را دوازده سال پیش براتعلی از دامداری اهل ورامین به ماهی یکصد تومان اجاره کرده بود. براتعلی بعد از اجاره این خانه یک اتاقش را به مشهدی محرم واگذار کرده بود به ماهی پنجاه تومان.

دکان سبزی فروشی مشدی سر همان کوچه قرار داشت و او در طول روز چندین بار برای خوردن غذا، چای یا برای استفاده از دستشویی به خانه رفت و آمد داشت. گل عنبر با عابدین رابطه خوبی داشت و او را مثل پسر خود می دانست. رابطه بین نرگس و گل عنبر اصلا خوب نبود. گل عنبر فکر می کرد با این که نصف اجاره بهای خانه را می پردازد ولی از امکانات کمتری در خانه استفاده می کند.

مثلا نرگس به گل عنبر برای شستن لباس هایش اجازه استفاده از حمام خانه را نمی داد. گل عنبر فکر می کرد خانواده پنج نفری آن ها باید در یک اتاق بسر ببرند و خانواده سه نفری نرگس در دو اتاق، و این اصلا انصاف نیست. آنها مرتب با هم درگیر بودند. گل عنبر، نرگس را وسواسی می دانست.او از نرگس می خواست که اتاق بزرگتری به او بدهد و نرگس قبول نمی کرد. نرگس حتی اجازه نمی داد عابدین با بچه های گل عنبر بازی کند.