«ستوت یسن» آیین زندگانی ازلی که هم نیایش‌هایی است نغز به درگاه جهان آفرین و هم راهنمایی است برای پیروان این آیین، از مجموعه اوستا برداشته شده و به صورت کتابی درآمده که اوستا از شیرازه آن یاد می‌کند و آن را بخش ویژه‌ای می‌داند.

این کتاب بر سه بخش است:
پیش‌گفتار شامل گزارشی در این باره که اوستا چیست و از چه پاره‌هایی تشکیل شده و ستوت یسن چه بخش‌هایی دارد، زندگی اشوزرتشت و فشرده پیام گات‌ها به خواننده. در ادامه متن آوانویسی شده و ترجمه «ستوت یسن» آورده شده است.

پس از سقوط ساسانیان و با پراکنده شدن بخش‌های اوستا، ستوت نسک نیز چون بیشتر بخش‌های این کتاب، ظاهرا از میان رقت. امااستاد علی‌اکبر جعفری توانست طی یک رشته‌تحقیقات دقیق بیست ساله، از میان باقی‌مانده‌های اوستای موجود، ستوت یسن را به صورت کامل استخراج و بازیابی کند. در این کتاب چگونگی این استخراج و چگونگی ترتیب ستوت یسن، آمده است.

واژه های ستئوت و یسنیه یا شکل ترکیبی این دو واژه به گفته دکتر علی اکبر جعفری، شش بار در گاتها و بیست و یک بار نیز در کل اوستا به کار رفته است. ایشان معتقد است که در ویسپرد نیز پاره های به هم پیوسته ستوت یسنیه ستوده شده است.

ویسپرد پاره های پیوسته ستوت یسن را گرامی می دارد و آن گاه یکایک آن ها را با نام از یتا اهو تا هادخت می شمارد. باز در کرده دوم به جای نام ستوت یسن می گوید همه نمازها را ، آن هایی را که اهورامزدا به زرتشت برای ستایش و نیایش گفت ... و سپس همه آن نام ها را یاد می کند و گرامی می دارد.

پس تا اینجا دانستیم که در اوستا آنچه به لهجه ی گاتهایی هست سی و سه پاره است که جز یکی همه نام دارند. از این سی و سه، هفده هات از ان گاتهای پنجگانه است. هفت پاره ی هفت هات را جور می کنند. سه بند مهم در آغاز و یک بند در انجام این بیست و چهار هات آمده و همه با هم ستوت یسن را پدید آورده اند. دو هات دیگر با نام های « فشوشومانتره و هادخت » از افزوده های بعدی هستند. همه این ها در یسن با هم پیوسته می باشند و تنها هات های چهل و دوم، پنجاه و دوم و پنجاه و هفتم در این میان چون پیوند های ناجور دیده می شوند. »

این سه پاره حقیقتاً متعلق به این قسمت از یسنا نیستند و با رساندن این سه پاره به جایگاه اصلی خود در یسنا و یشتها ، سخن ویسپرد مبنی بر پیوستگی ستئوت یسنیه رنگ واقعیت به خود می گیرد. دکتر جعفری می افزایند که دینکرت نیز پنج گات و هفت هات (هپتین هایتی) را ستوت یسن می داند. سراسر شیرازه ی ستوت یسن را با والاترین بندهای شعرش گرامی می داریم، ستوت یسن را که آیین زندگانی ازلی است گرامی می داریم.