سایه غم

نویسنده: لیلا اعظمی
ناشر: مولف
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 370
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

دیوان اشعار

«وی از زنان با استعدادی است که ذوق شاعرانه خود را بی آن که مطالعات عمیقی در موازین فنی شعر داشته باشد، دریافته است.»
باید به عبارت بالا، این نکته را افزود که «موازین فنی شعر» و نکات دستوری زبان، در ذات شعر و زبان است; پس مطالعه شعر دیگران، آن تعبیرهای زیبا را ملکه ذهن خواهد کرد و نیکوتر آن که اوزان عروضی، به تدریج در ذهن، جای می گیرد. به همین علت است که بسیاری از سرایندگان، بحور عروضی و انواع زحانات آن را به درستی به کار می بندند، بدون این که، به طور خاص، درس بسیار مشکل «عروض» را خوانده باشند.

البته اگر سراینده ای موازین فنی شعر از قبیل عروض و قافیه و علوم بلاغی و فنون معانی را در مکتب استاد آموخته باشد و مثل حافظ تمامی دیوان های شاعران متقدم و متاخر را به دقت تمام بخواند و نکته ها بردارد، شعرش خوشآهنگ و بی نقص خواهد شد. پس سفارش ما مطالعه اشعار کهن و نو و دقت در آنهاست به طور مستمر و بی وقفه.
در مورد فضای کلی حاکم بر اشعار «لیلا اعظمی» باید گفت که سبک شعر وی، دنباله  روش شاعران «بازگشت است و او هم مثل آنان از محیط زندگی خود چندان متاثر نیست و جای پای زمان و زمانه را در آن نمی بینیم و «من اجتماعی» آن بسیار کم رنگ است. به طور کلی، شعرش بیشتر «شخصی» است تا اجتماعی.

رو راه خرابات بجو باده ی باقی    
دنیا بجز از لحظه و یک ساعت و دم نیست
باز آر زعشق و ز محبت سخن دوست                         
کاین جای ترا تازی و ترکی و عجم نیست   
گر نیست ترا برگ و نوا، خود در اوزن                      
 بر در گه ارباب جهان جود و کرم نیست   
از خون دل خویش بکش نقش جمالش                        
حاجت دگر از جوهر و قرطاس و قلم نیست   
غافل مشو ای دوست، تو از روح وروانت                  
صحبت دگر از خوردن و از نان و شکم نیست
ما دست برآریم بدان حلقه ی گیسو                        
دانیم بدانجای دگر هاله ی غم نیست
درویشیم و در حلقه ی رندان طریقش                    
دانی که ترا فخر به مال و به حشم نیست
این رسته ی بازار، چه بر جوش و خروش است             
اینجای دگر بحث ز پولی و در دم نیست
گرنیست هم اینک خبر از پیک و جوانی                      
تعبیر مکن حال که خطی و رقم نیست   
کرده است خدا آتش نمرود گلستان                       
دریاب دگر جای بت و لات و صنم نیست   
در عالم عشاق غم از پیچی و خم نیست