زیباشناسی سخن پارسی ؛ بیان

نویسنده: میرجلال الدین کزازى
ناشر: نشر مرکز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 204
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1368 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

یکی از سه قلمروی زیباشناسی سخن، بیان است. بیان دانشی است که در آن از چگونگی بازگفت و بازنمود اندیشه‌ای به شیوه‌های گوناگون سخن می‌رود. در این دانش، اندیشه‌ای یگانه را می‌توان به شیوه‌های گوناگون باز گفت و بازنمود. پاره‌ای از این شیوه‌ها دارای ارزش زیباشناختی‌اند و از سرشت هنری برخوردارند. زیرا در این شیوه‌ها باز نمود اندیشه با آرمان‌ هر دو آمیخته است.

اگر سخنور، شیوه‌هایی ویژه را، در بیان اندیشه‌های خویش به کار می‌گیرد برای آن است که اندیشه را با انگیزه در آمیزد. اگر خواست سخنور، تنها باز نمود اندیشه‌ای باشد، نیازی به ترفندهای شاعرانه نخواهد داشت. کتاب زیباشناسی سخن پارسی (بیان) حاضر به بررسی چهار آرایة ادبی یعنی تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه و انواع آن اختصاص دارد.

این کتاب به بررسی بیان ، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن ( فنون بلاغت ) میپردازد و شیوه های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشه ی خویش ، به گونه ای زیبا و هنری ، به کار میگیرد بر میرسد .

به چهار زمینه ی اصلی فن بیان ، تشبیه و استعاره و مجاز و کنایه ، هر یک ، فصلی ویژگی یافته ،گونه های هر یک از آنها برشمرده شده وبا نمونه هایی چند از ادب پارسی شناسانده میشود . برای واژه های مغلق این دانش برابرهایی گذارده شده که در واژه نامه ی پایان کتاب آمده است.