روزنامه حزب خران

گاوان و خران باربردار             به زآدمیان مردم آزار

در این کتاب نویسنده ضمن شرح مختصری از تاریخچه حزب خران گزیده‌ای از آثار طنزآمیز اعضای این گروه در جراید آن دوره را گردآورده است.

باشگاه خران سال 1321 از سوی گروهی خوش‌ذوق در کرمانشاه تاسیس شد. در سال 1326 نشریه توفیق این سوژه را دستمایه کار خود قرار داد و به یکباره این تشکل محلی به یک حزب ملی بدل شد که با افت‌وخیر در نیمه دهه بیست و اوایل دهه سی اعضای آن به فعالیت پرداختند و بعدها آثارشان از 1346 تا 1350 در روزنامه حزب خران منتشر شد.

یونجه تمام گشت و به آخر رسید جو
ما هم چنان در آخور حزب ایستاده ایم

درباره احزاب و گروههایی که در تاریخ معاصر ایران تشکیل شده‌اند دهها کتاب و صدها مقاله و رساله نگاشته‌اند. نام حزب خران اما در هیچیک از این پژوهشها جز یک مورد دیده نمی‌شود. برای این که نام حزب خران از دفتر زمانه محو نشود مولف ضروری دانست که دفتری مستقل درباره این حزب و روزنامه‌اش منتشر کند تا پاسخی به این ضرورت باشد.

 منم که شهره شهرم به نره خر بودن
 منم که دلخور و بیزارم از بشر بودن
 علف خوریم و به صحرا رویم و غلت زنیم
 که خوش بود وسط یونجه‌های تر بودن

در ادامه کتاب هم برخی اشعار از نشریه توفیق در زمینه حزب خران به تفاریق آمده است.قاسمی در انتهای مقاله خود آورده است که  این حزب درستی و راستی و پاکی را خریت می‌دانست و آدم، کسی بود که فاقد این خصلت‌ها باشد، به همین دلیل هر کسی که می‌خواست عضو حزب خران شود، باید سند خریت ارائه می‌داد، یعنی این که در زندگی چه کارهای نیکی انجام داده است.

ما خران از فرط دانش خر شدیم
وارد یک عالم دیگر شدیم
هر که راحت خواست باید خر شود
تا به  وادی سعادت در شود