کتاب «روایت» یک داستان تاریخی است. در این رمان مانند دیگر آثار ادبی و تاریخی مرز تخیل و واقعیت چندان قابل تفکیک نیست. به گفته‌ی کاتب، داستان کتاب «روایت» از یک نوار ضبط شده الهام گرفته شده است و بیانگر رنج و رویدادهای زندگی بخشی از افراد در یک برهه‌ی تاریخی است.

این کتاب اشارات تاریخی زیادی دارد نویسنده با گشاده دستی از وقایع تاریخی برای روایتِ داستان خود بهره گرفته است. این مسئله می‌تواند ذهن خواننده را به سمت و سویی خاص ببرد و به او در نتیجه‌گیری نهایی جهت دهد. اما آنچه که نباید فراموش شود، عنصر تخیل و احساس نویسنده در نگارش این کتاب است. بزرگ علوی کتاب «روایت» را در 19 فصل به نگارش درآورده است.

کتاب «روایت» داستان دو دوست نزدیک است که تمام سال‌های تحصیل را با یکدیگر گذرانده‌اند. با یک دیگر سفر رفته‌اند و باهم یک شهر را برای زندگی انتخاب کرده‌اند هر دو ازدواج کرده‌اند و زن‌هایشان با هم روابط صمیمانه‌ای داشته‌اند. دو شخصیت اصلی «روایت» را فرود و نرگس تشکیل می‌دهد. آن دو فرزندان این دو دوست صمیمی‌اند و از دوران کودکی با هم بزرگ شده‌اند.

داستان «روایت» حول محور شخصیت فرود می‌گذرد و بخش قابل توجهی از ماجراهای داستان متعلق به اوست. فرود شخصیتی خاکستری دارد. او هم دلسوز است هم سنگدل، هم حیله‌گر، هم صادق، هم آرام و هم آشوبگر. صفات متضاد فرود به اقتضای شرایط سرنوشت متفاوت برای او رقم می‌زند.

برای کسانی که ممکن است « روایت» را به عنوان یک تاریخ یا سر گذشت تلقی کنند و حوادث آنرا واقعی بپندارند ذکر این نکته لازم است که این کتاب با همه اشارت تاریخی ظاهرا واقعی که در آن وجود دارد، بهر حال یک « رمان» است، و مثل هر رمان و داستان دیگری، در عین حال که ممکن است از واقعیات الهام و بهره بگیرد،

هیچیک از حوادث و شخصیت های آن« حقیقی» نیستند و علیرغم شباهت بعضی از آنها با حوادث و شخصیت های حقیقی، داستان مطلقا ساخته و پرداخته ذهن و احساس و دریافت و سلیقه ها و داوری های آگاهانه و نا خود آگاه نویسنده است، و بدون شک اگر کسی« نوار» و «دنباله نوار» را که انگیزه نگارش کتاب بوده، وا گو کند هیچ رابطه « واقعی» میان این دو نمی تواند بیابد.