روان شناسی اضطراب

روانشناسی اضطراب

نویسنده: جین ورابرت هندلی
مترجم: مهدی قراچه داغی
ناشر: دایره
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 292
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1378 - دوره چاپ : 3
 

مروری بر کتاب

ترسیدن و سایر اختلالات اضطرابی اشخاص را از زندگی طبیعی محروم می‌كند. در مناسبات شخصی دخالت كرده راه را برای بیماری شدیدتر هموار می‌سازد. تاكنون به كسی كه از ناراحتی اضطراب یا اختلال عصبی رنج می‌برد برخورد نكرده‌ایم كه نخواهد از شر این ناراحتی خلاص شود. مسئله این است كه اغلب اشخاص راه آن را نمی‌دانند. در نتیجه این كتاب راههایی را برای جلوگیری اضطراب و شدت آن در پیش روی شما قرار خواهد داد.

اضطراب عبارت است از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و دلواپسی با منشاء ناشناخته، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است.وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده است باعث اضطراب در افراد می‌شود. همه انسان‌ها در زندگی خود دچار اضطراب می‌شوند، ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکل‌ساز است.

روان‌شناسان و روان‌پزشکان، مفهوم «اضطراب» را مترادف با «دل‌نگرانی»، «بیم» و ناراحتی می‌دانند. بی‌تردید اضطراب، از ترس ریشه می‌گیرد. این دو نوع هیجان یعنی «اضطراب» و «ترس»، با یکدیگر ارتباط دارند و شخص اغلب قبل از آن که دچار اضطراب شود، می‌ترسد. اما مفهوم هر یک از آنها در جایگاه خود متفاوت است.

آنچه که شخص در مورد آن مضطراب است، به این دلیل است که قبلاً برای او رخ داده است و لذا اکنون می‌ترسد که مبادا دوباره برایش اتفاق بیفتد.تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهند که اضطراب در خانم‌ها، طبقات کم‌درآمد و افراد میان‌سال و سال‌خورده بیشتر دیده می‌شود.

اما ممکن است آدمی درباره عواملی نگران و مشوش باشد که هرگز برای او رخ نداده است. برای مثال؛ فردی از این که دوست و شریک صمیمی خود را از دست بدهد و یا شغل و جایگاه و مقام خود را از کف بدهد، یا دچار بیماری صعب‌العلاجی شود یا در برابر فشار فقر و تنگدستی تاب نیاورد، دستخوش اضطراب می‌گردد. در واقع «فرامن» موجبات نگرانی و احساس گناه را برای او تدارک می‌بیند تا جایی که او را دچار ترس می‌نماید و عملی را که فکر می‌کند مستحق آن است مرتکب می‌شود.

از آنجایی که روند پیشرفت علم و دانش فناوری بویژه در نیم قرن اخیر در تمامی عرصه‌های زندگی بشر با سرعت نجومی غیر قابل وصفی از نظر کمی و کیفی در حال گسترش و تعمیق است، اما بر عکس روند اخلاقیات، معنویات، الهیات و اعتقادات مذهبی و دینداری غالباً رو به تنزل و انحطاط و پریشانی و اختلالات روانی از جمله اضطراب، همچنان رو به افزایش است. بدیهی است تا زمانی که بشر به خویشتن خویش بازنگردد، یعنی به خودشناسی، خودسازی و خداشناسی رجوع پیدا نکند، بی‌تردید در عرصه این «قرن اضطراب»، مستهلک و مضمحل خواهد شد.