...دوست داشتن زن را جزء اخلاق انبیا معرفی کرد و گفت: «من اخلاق الانبیاء حب النساء» . پیغمبر اکرم می فرمود: من به سه چیز علاقه دارم: بوی خوش، زن، نماز.
برتراند راسل می گوید: در همه آیینها نوعی بدبینی به علاقه جنسی یافت می شودمگر در اسلام؛ اسلام از نظر مصالح اجتماعی حدود و مقرراتی برای این علاقه وضع کرده اما هرگز آن را پلید نشمرده است.

یکی دیگر از نظریات تحقیر آمیزی که درباره زن وجود داشته این است که می گفته اند زن مقدمه وجود مرد است و برای مرد آفریده شده است.

اسلام هرگز چنین سخنی ندارد. اسلام اصل علت غایی را در کمال صراحت بیان می کند. اسلام با صراحت کامل می گوید زمین و آسمان، ابر و باد، گیاه و حیوان، همه برای انسان آفریده شده اند اما هرگز نمی گوید زن برای مرد آفریده شده است. اسلام می گوید هر یک از زن و مرد برای یکدیگر آفریده شده اند: هن لباس لکم و انتم لباس لهن(4)زنان زینت و پوشش شما هستند و شما زینت و پوشش آنها. اگر قرآن زن رامقدمه مرد و آفریده برای مرد می دانست قهرا در قوانین خود این جهت را در نظرمی گرفت ولی چون اسلام از نظر تفسیر خلقت چنین نظری ندارد و زن را طفیلی وجودمرد نمی داند، در مقررات خاص خود درباره زن و مرد به این مطلب نظر نداشته است.

یکی دیگر از نظریات تحقیر آمیزی که در گذشته درباره زن وجود داشته این است که زن را از نظر مرد یک شر و بلای اجتناب ناپذیر می دانسته اند. بسیاری از مردان باهمه بهره هایی که از وجود زن می برده اند او را تحقیر و مایه بدبختی و گرفتاری خودمی دانسته اند. قرآن کریم مخصوصا این مطلب را تذکر می دهد که وجود زن برای مردخیر است، مایه سکونت و آرامش دل اوست....