در اين كتاب، از ديدگاهي ديگر، نوعي تاريخ اجتماعي يا جامعه شناسي اداري دوراني كمتر از نيم قرن است، كوشش به كار رفته است تا ضمن بيان سرگذشتي نسبتا پرماجرا، علل و اسباب برخي رويدادها و پيامدهاي اجتماعي آنها مورد نقد و بررسي قرار گيرد.

دکتر حسین شهیدزاده، سفیر پیشین ایران در بغداد 1352 تا 1354 در کتاب حاضر خاطرات و سرگذشت خود را از دوران خدمت در وزارت امور خارجه به رشته تحریر کشیده و طی آن گوشه‌هایی از تاریخ معاصر ایران را به تصویر کشیده و علل و اسباب برخی رویدادها و پیامدهای اجتماعی و سیاسی آن را نقد و بررسی کرده است .

نگارنده در سال 1326با سمت کارآموز به استخدام وزارت امور خارجه در آمد و طی سال‌ها خدمت در این وزارت خانه به ماموریت‌های متعدد خارج از کشور در سفارتخانه‌های ایران در سوئیس، واتیکان، پاریس، وین، مادرید اعزام شد و در پی آن، در سال 1352 پس از یک دوره تیرگی روابط به سفارت ایران در بغداد منصوب گردید و مدت دو سال و نه ماه در این سمت باقی ماند .وی در خاطرات این بخش، علاوه بر ذکر مطالبی درباره تاریخچه روابط و اختلافات دو کشور ایران و عراق و ریشه‌ها و علل آن، به بسیاری از رویدادهای دوران سفارت خود در ایران و عراق اشاره می‌کند .

مهمترین بخش این کتاب آغاز مأموریت شهیدزاده در بغداد، در روزهای پایانی سال 1352 است. این مأموریت زمانی آغاز شد که دو کشور نزدیک به سه سال روابط دیپلماتیک خود را قطع کرده بودند و وضعیتی شبیه به «نه صلح نه جنگ» بر مناطق مرزی حکمفرما بود. مأموریت شهیدزاده در بغداد که کمتر از سه سال به درازا کشید، ثمره تاریخی و بسیار مهمی با عنوان قرارداد مرزی 1975 الجزایر داشت که به اعتقاد صاحب‌نظران فنی‌ترین، دقیق‌ترین، حقوقی‌ترین و کامل‌ترین معاهده مرزی امضا شده بین وزرای خارجه ایران و عراق در طول تاریخ است. در این معاهده روش حل اختلافات احتمالی مشخص شده است. در ماده 6 این قرارداد، راه هرگونه توسل به زور برای حل اختلافات آتی و چانه‌زنی و بهانه‌جویی بسته شده است.

فهرست

گزيده خاطره ها، همراه با نقدهاي مقطعي از وضع سياسي
ديپلماسي ايران در سالهاي پيش از انقلاب
دكتر حسين شهيدزاده سفير پيشين ايران در بغداد
كارمندي در وزارت امور خارجه
خدمت وظيفه
بازگشت به خدمت وزارت امورخارجه و اولين ماموريت سويس
در واتيكان
بازگشت به ايران
و...