رباعیات عمر خیام به یازده زبان

رباعیات عمر خیام به یازده زبان

نویسنده: عمر خیام نیشابوری
مقدمه: محسن فرزانه 
خطاط: حسین خسروی
ناشر: پارسا
زبان کتاب: یازده زبانه
تعداد صفحه: 220
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار ؛ همراه با قاب - سال انتشار: 1375 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

تمام گلاسه رنگی

مصور ؛ مینیاتور و تذهیب / همراه با قاب

به 11 زبان ؛ فارسی، انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی، عربی، اسپانیایی، روسی، ترکی، ژاپنی و ارمنی

رباعیات خیام نام مجموعه اشعار غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خیام نیشابوری مشهور به خیام در قالب شعری رباعی است که در سده‌های پنجم و ششم هجری به زبان فارسی سروده شده‌اند و عمدتاً بیانگر دیدگاه‌های فلسفی او می‌باشند.
ین اشعار در زمان حیات خیام به واسطهٔ تعصب مردم مخفی بوده و تدوین نشده و تنها بین یکدسته از دوستان همرنگ و صمیمی او شهرت داشته و یا در حاشیهٔ جنگ‌ها و کتاب‌های اشخاصی بطور قلم‌انداز چند رباعی از او ضبط شده، و پس از مرگش منتشر گردیده‌است. به همین خاطر در تعداد این رباعی‌ها و نیز حقیقی یا جعلی بودن بعضی از آن‌ها اختلاف نظر وجود دارد.

بخشی از این رباعیات در حول محور حیرت در امور جهان و ندانستن رموز آفرینش سروده شده‌اند. خیام در این رباعیات در کار هستی فرومانده و در برابر شگفتی‌های آن به حیرت فرومی‌رود. این نوع نگرش پیش از خیام نیز در ادبیات فارسی در آثار شاعرانی همچون فردوسی سابقه داشته‌است.

چون عهده نمی‌شود کسی فردا را        حالی خوش کن تو این دل شیدا را
می نوش بماهتاب ای ماه که ماه                        بسیار بتابد و نیابد ما را
***

قرآن که مهین کلام خوانند آن را        گه گاه نه بر دوام خوانند آن را
بر گرد پیاله آیتی هست مقیم        کاندر همه جا مدام خوانند آن را
***

گر می نخوری طعنه مزن مستانرا                     بنیاد مکن تو حیله و دستانرا
تو غره بدان مشو که می مینخوری        صد لقمه خوری که می غلام‌ست آنرا
***

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا        چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک                    نقاش ازل بهر چه آراست مرا
***

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب        جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب                            آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب