دیوان محمد شیرین مغربی

دیوان محمد شیرین مغربی 

نویسنده: محمد شیرین مغربی
مصحح: لئونارد لوئیزان , مهدی محقق
ناشر: دانشگاه تهران - دانشگاه مک گیل
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 520
اندازه کتاب: رحلی - سال انتشار: 1372 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو  _ نو

مروری بر کتاب 

ای جمله جهان در رخ جان بخش تو پیدا                وی روی تو در آینه کون هویدا
تا شاهد حسن تو در آینه نظر کرد               عکس رخ خود دید بشد واله و شیدا
هر لحظه رخت داده جمال رخ خود را             بر دیده خود جلوه بصد کسوت زیبا...

محمد شیرین مغربی یکی از بزرگترین شاعران متصوف و عرفانی ایرانی نیمه دوم قرن هشتم و اوائل قرن نهم هجری بشمار می‌رود. درک مفاهیم و مضامین دیوان مغربی- که شامل 1223 بیت عربی، 199 غزل فارسی، 2 قطعه، 2 ترجیح بند و 35 رباعی است بدون در نظر گرفتن عقاید صوفیان درباره تاویل اصطلاحات و استعارات شعر عرفانی غیر ممکن است. موضوع اصلی شعر او "وحدت وجود" است و در بیان این مطلب از برجسته‌ترین سلف خود فخرالدین عراقی (متوفی 688 هجری) الهام گرفته است.

با بررسى آثارش چنین برمى‌آید به روش محیى الدین ره پیموده و توبه و تلقین خرقه‌اش از طریق سعد الدین حموى به شیخ نجم الدین کبرى و از راه صدر الدین قونیوى به شیخ محیى الدین عربى، و از طریق اوحد الدین کرمانى و سیسى به شیخ شهاب سهروردى مى‌رسد و احتمال دارد خرقه اصلى وى با توجه به شهرت روش سهروردى در آذربایجان سهروردیه باشد و از دیگران تنها خرقه ارادت گرفته باشد. با تاثیر پذیرفتن از ابن عربی، وحدت وجود را به تمامی وارد اشعارش ساخت.

  منم مست از لب ساقى نه از مى !
کز آن لب مى‌کشم جام پیاپى !

من از گفتار مطرب در سماعم 
نه از آواز چنگ و ناله نى 

بجان من زنده چون باشم 
چو جانم ندارد زندگى یک لحظه بى‌مى

مرا هست آن‌چنان نارى که یکدم
نه با وى مى‌توان بودى نه بى‌وى ...