دیوان قانع ؛ سوانح

نویسنده: محمدحسین مدرسی
ناشر: ثقفی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 200
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت: نو 

مروری بر کتاب

میرزا محمّدحسین مدرسی بن ملّاحیدرعلی اسفه‌ای، شاعر طبیب دانشمند. [در سال ۱۲۸۰ش متولّد شد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود روستای «اسفه» شهرضا نزد پدر آموخت. سپس به اصفهان آمد و در مدرسه جّده نزد دایی خود عالم مجاهد آقامیرسیّدحسن مدرس به تحصیل پرداخت و پس از مهاجرت دایی خود به تهران، او نیز به تهران رفت و در مدرسه عالی سپهسالار نزد او به تلمّذ مشغول شد.

امّا پس از تبعید مدرس به کاشمر، به اصفهان بازگشت.مدرسی در اصفهان و در اوایل تحصیل، طب را نیز از میرزا ابوالقاسم گوگردی (ناصر حکمت) فرا گرفت. او سال‌ها در شهرضا و اسفه به طبابت مشغول بود و گاهی در منزل به تدریس اصول، شرایع و اسفار می‌پرداخت.

او در ادبیات فارسی و عربی استادی مسلم بود و به عربی و فارسی شعر می‌سرود و «قانع» تخلّص می‌کرد.او در سال‌های آخر عمر در اصفهان ساکن شد و سرانجام در جمعه ۵ رجب سال ۱۴۰۲ق به سن قریب هفتاد و پنج سالگی وفات یافته و در تکیه فاضلان واقع در تخت فولاد مدفون شد

زین نیستی که جلوه کند جای هست ما 
ای کاش کز ازل نشدی پای بست ما
گر جان رسد به ساحل از این بحر بی کران 
بر ناخدا رواست بسی ناز شصت ما
ما را به هیچ نشئه سر خودسری نبود 
حکم قضا گرفت عنان را ز دست ما
هرکس به سوی کعبه دل ره نمی‌برد 
آن کس که شد چو زاهد مسجدپرست ما
«قانع» شگفت نیست ز گفتا دلربا
باشد عجب بلندی از این طبع پَست ما