دیوان رودکی

دیوان رودکی

نویسنده: ابوعبدالله جعفربن محمد رودکی
خطاط: محسن خرازی
ناشر: گنجینه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 142
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1388 - دوره چاپ: 5

مروری بر کتاب

رودکی در بسیاری از موارد از اولین‌ها در ادبیات پارسی است. او آثار بسیاری را خلق نمود که متأسفانه جز پاره‌ای از آنها بدستمان نرسیده‌است.

شمس قیس رازی در کتاب المعجم فی معاییر اشعار عجم خود رودکی را آفریننده رباعی دانسته و آغاز شاعری رودکی را از آنجا می‌داند که وی صدای شادی کودکی که درحال گردو بازی کردن بود را می‌شنود که از فرط شادی بابت هنر بازی خود زبان شاعری وی گشوده شده و با کلامی آهنگین می‌گوید:

«غلتان غلتان همی رود تا بن گو».. دولتشاه سمرقندی (قرن نهم) در تذکرهمعروف خود آن کودک را پسر یعقوب لیث سر سلسله صفاریان می‌داند. و شاعر با شنیدن آهنگ این کلام تحت تاثیر قرار گرفته و به خانه می‌رود و بر همان وزن به شاعری می‌پردازد و از آنجا که اشعارش در دوبیت بودند به رباعی معروف می‌شوند. به هر حال او را مبتکر قالب رباعی دانسته‌اند.

هر باد که از سوی بخارا به من آید                      با  بوی گل و مشک و نسیم  سمن آید
بر هر زن و هر مرد کجا بروزد آن باد                             گویی مگر آن باد همی از ختن آید
نی نی ز ختن باد چنو خوش نوزد هیچ                       کان باد همی از بر معشوق من آید
هر شب نگرانم بیمن تا تو بر آیی                            زیرا که سهیلی و سهیل از یمن آید
کوشم که بپوشم صنما نام تو از خلق                             تا نام تو کم در دهن انجمن آید
با هر که سخن گویم اگر خواهم و گر نی                         اول سخنم نام تو اندر دهن آید