بررسی روابط میان دین و رسانه ‏ها است. نویسنده ابتدا به مطالعه دین در عرصه ارتباطات پرداخته و سپس بحث ارتباطات میان افراد، گروه های اجتماعی و سازمان های فرهنگی را با بررسی شئون مختلف دین، پیگیری کرده است.

وی آنگاه نقش ارتباطی و جایگاه دین را در انواع ارتباطات مشخص و آن را در چارچوب رسانه‏ های همگانی مانند کتاب، مطبوعات، رادیو، تلویزیون، ویدیو و سینما، مطالعه و مسائلی مانند ایدئولوژی، آگاهی مذهبی، آموزش و تبلیغ و نهادهای دینی مورد بحث قرار داده است.

طراحی این تحقیق در سه سطح انجام گرفته است. سطح نخست، دین را به طور کلی در عرصه ارتباطات می‌بیند: از ارتباطات میان‌فردی تا ارتباطات میان گروه‌های اجتماعی و سازمان‌ها و ارتباطات میان‌فرهنگی و میان ملل. در اینجا از خاص به عام رفته‌ایم و در نهایت شأن دین را در عصر اطلاع‌رسانی پی گرفته‌ایم. در این سطح به نقش ارتباطی دین و جایگاه دین در انواع ارتباطات خواهیم پرداخت.

در سطح دوم که تا حدودی از سطح اول خاص‌تر است دین در چارچوب رسانه‌های همگانی امروز [چاپی و الکترونیک؛ یعنی کتاب، مطبوعات، رادیو، تلویزیون (کابلی، زمینی، ماهواره‌ای)، ویدیو، سینما و...]ملاحظه می‌شود. در اینجاست که مسائلی مثل ایدئولوژی، آگاهی مذهبی، آموزش و تبلیغ، نهادهای دینی و مانند آنها قابل طرح هستند. سیاستگذاری، برنامه‌ریزی دینی، حقوق و ابعاد حکومتی رسانه‌ها نیز در این سطح قابل بررسی هستند که آنها را به جایی دیگر واگذاشته‌ایم. رسانه‌های همگانی و نهادهای دینی، تبلیغ ایدئولوژیک و انواع گرایش‌های دینی در رسانه‌های همگانی به ترتیب در چارچوب‌های جامعه‌شناسی دین، روانشناسی دین و فلسفه دین قرار می‌گیرند.

سطح سوم به برنامه‌ها و مواد صرفا دینی رسانه‌ها اختصاص پیدا می‌کند. در اینجا به انواع و قالب‌های برنامه‌ها و مواد دینی، نسبت برنامه‌های دینی و فرهنگ، حضور دین در تصاویر سینمایی، دین در چارچوب هنر و اسطوره‌ها و واقعیات مربوط به مخاطبان آنها خواهیم پرداخت.

برچسب ها: کتاب دین و ارتباطات