دنباله سفینه حافظ

نویسنده: مسعود جنتی عطائی
ناشر: ابن سینا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 190
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1351 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : نو ؛ واجد عکس خانواده سلطنتی ابتدای کتاب
 

مروری بر کتاب 

مصور - شامل آثار مکتوب و منسوب بلسان الغیب حافظ شیرازی اقتباس از روی نسخه منحصر بفرد ADD 7763 کتابخانه موزه بریطانیا

حافظ، غزلسراى بزرگ، منبع الهام در فرهنگ عمومى ماست و بر بسیارى از اندیشه ها، نمادها و رفتارها و حتى معمارى ایرانى تاثیرگذار بوده است. تاثیر حافظ بر نرم‏افزار و سخت افزار اندیشه و فرهنگ ایرانى چنان عمق و گستره اى دارد که از سبک هندى و صفویه و تاثیر بر فلسفه ملاصدرا گرفته تا بر ادبیات نو و معاصر ما ادامه دارد. شاید بتوان ادعا کرد که تا امروز هیچ خانه اى نبوده است مگر اینکه در کنار کلام‏الله، یک جلد دیوان حافظ وجود داشته است و این جذابیت و شیفتگى الزاما در یک رده سنى، پیر یا جوان، منحصر نبوده و هر دو قشر پیر و جوان چنین رویکردى به حافظ و اشعار نغز او داشته اند.

ایرانیان طبق رسوم قدیمی خود در روزهای عید ملی یا مذهبی نظیر نوروز بر سر سفره هفت سین، و یا شب یلدا، با کتاب حافظ فال می گیرند. برای این کار، یک نفر از بزرگان خانواده یا کسی که بتواند شعر را به خوبی بخواند یا کسی که دیگران معتقدند به اصطلاح خوب فال می گیرد ابتدا نیت می کند، یعنی در دل آرزویی می کند. سپس به طور تصادفی صفحه ای را از کتاب حافظ می گشاید و با صدای بلند شروع به خواندن می کند. کسانی که ایمان مذهبی داشته باشند هنگام فال گرفتن فاتحه ای می خوانند و سپس کتاب حافظ را می بوسند، آنگاه با ذکر اورادی آن را می گشایند و فال خود را می خوانند.

در مقدمه این کتاب، دکتر رضازاده شفق مقدمه‌ای نوشته و در بخشی از مقدمه اینگونه آورده است:
«از چاپ‌های ارزنده آن (دیوان حافظ) یکی همین چاپ است که بهمت و در اثر مطالعه و زحمت تیمسار فاضل سرتیپ مسعود جنتی عطائی تصنیف و تألیف شده است. از مزایای این نسخه یکی آنست که گردآورنده محترم کوشش خاص به کار برده تا آن را هر چه کامل‌تر کند؛ پس کلیه اشعاری را که در کتب و منابع متفرقه به حافظ استناد شده جمع کرده و کار را برای کسانی که می‌خواهد اشعار واقعی حافظ را از اشعار منتسب به او بشناسند، آسان کرده است.

دوم آنکه در تصنیف اشعار با ترتیب حروف قوافی سلیقه نوینی پیش گرفته. سوم آنکه عبارات و لغات و مطالبی را از روی شرح حافظ در پاورقی توضیح کرده. چهارم آنکه در راه تعیین متن صحیح کوشش به خرج داده و پنجم آنکه غزل‌ها را از روی حروف قوافی فصل‌بندی و شماره‌گذاری کرده است».