دلشدگان هنر

نویسنده: هادی سیف
عکاس: امید آقایی - علیرضا عطروش
ناشر: بنیاد فارس شناسی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 160
اندازه کتاب: رحلی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1388 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

مصور - گلاسه - رنگی 

سیری در گمگشته نهضت های هنرهای مردمی به شیراز از عهد زندیه تا واپسین قاجار

هویت شیراز به بناهای تاریخی و پایتخت شعر و ادب بودن نیست بلکه شیراز در پشت این موارد شناسنامه‌ای دارد که از دید همگان پنهان مانده است. کریم‌خان زند نخستین شهریاری است که در شهرسازی فاصله بین بناهای دولتی و بافت زندگی مردم را کم می‌کند به‌طوری که ارگ کریم‌خان، عمارت کلاه‌فرنگی، حمام کریم‌خان، آب‌انبار زندیه و بازار وکیل و در امتداد آن محله سنگ سیاه در یک محدوده قرار دارد. 

در مکتب سید صدرالدین شایسته که در محله سنگ سیاه زندگی می‌کرد با مکتب هنرهای مردمی ایران آشنا می‌شویم و جای آن دارد که منزل این هنرمند ارزشمند در شیراز به موزه تبدیل شود.میرزا عبدالرزاق شیرازی نیز مروج بزرگ‌ترین مکتب نگارگری ایران است و محمد کاشی‌پز شیرازی کاشی‌کاری مسجد نصیرالملک را انجام داده و در کاشی‌کاری این مسجد از 700 رنگ سرخ استفاده کرده است.

خلاف عرف رایج و نگرش ارجمند کاتبانی که کهن زادگاه مرا همه گاه ستوده اند به وصف شرحی، بسا، مکرر و مشابه و فخرفروش عالمیان، شیراز را پایتخت شعر کهن فارسی و سربلند زادگاه بی همتا نامورانی همچو: شیخ - اجل «سعدی» و مولای غزل «حافظ» دانسته اند و میعادگاه «گل» و دیار «بلبل» نامیده اند.

نیز جماعتی که کهن شهر شیراز را «دارالعلم» شناخته اند و دیگر اهل تاریخ و قبیله پژوهش گری که همجواری شیراز را با ارزشمند یادگاران هنر و معماری باستانی ایران، چونان «تخت جمشید» و آرامگاه «کوروش پارسی» و سایر حجاری های پرقدمت، بر دامان و بلندای کوه های پیرامون دشت مرودشت را بهانه وصف مراتب شکوه و جلال تاریخی شیراز کرده اند، باری، ضمن بر دیده منت گذاشتن همچو ادعاهایی و قبول چنان تجلیلی هایی، به ناچیز سهم خویش، عزم آن کرده امتا مگر فصل نوینی بگشایم در دفاع ارزش های هنری و فرهنگی شیراز غریب و ناشناخته و هنرمندان مهجور و بی نام و نشان این شهر...