درسهایی از تاریخ سیاسی ایران

درس هایی از تاریخ سیاسی ایران

نویسنده: حسن آیت
ناشر: حزب جمهوری اسلامی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 354
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1363 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

به انضمام زندگینامه ٬ دفاعیات ٬ نطق ها و ...

کتاب «درسهایی از تاریخ سیاسی ایران» مجموعه ای است از سخنرانیهای درسی حسن آیت که در اواخر سال ۱۳۵۹ و اوایل سال ۱۳۶۰ در شهرستان قم تحت عنوان «درسهایی از تاریخ سیاسی ایران» ایراد شده است.این مجموعه به هشت درس اختصاص یافته و بعد از ذکر مقدمه کوتاه با بررسی گذرای تاریخ از پیداش اسلام و با چشم انداز محدودی از وقایع مهم تاریخی، به جریانات مشروطیت، رضاخان، حوادث شهریور ۱۳۲۰، ملی شدن صنعت نفت، وقایع سال ۱۳۳۰، واقعه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و ... پرداخته است.

این مطالب عینا از نوار سخنرانی های ایشان استخراج شده است و با بررسی و دقت های متوالی از نظر نگارش و جمله بندی تصحیح گردیده است. در عین حال تلاش بر این بوده که سادگی گفتار ایشان کاملا محفوظ بماند. تیترها و عناوین با توجه به موضوع از سوی تنظیم کنندگان انتخاب شده است و هدف از آن تسریع در مطالعه و درک مطلب بوده است....

در سال آخر انقلاب وقتی که برای دشمن مسلم شد که انقلاب ریشه دار است و منافع آمریکا، و استعمارگران را به طور اساسی تهدید می‌کند، دست به بازیهای همیشگی خودش زد. بازیهایی که در انقلاب مشروطیت و در نهضت ملی شدن نفت موفق شده بود هم مشورطیت و هم ملی شدن نفت را از بین ببرد و جنبشش برای ملت ایران نتیجه ای در بر نداشت و بعد از آن 25 سال دیکتاتوری بود. این بار هم دشمن می‌خواست از آن تجربه و آزمایش استفاده کند. ورود احزاب و دستجات گوناگون مانند: جبهة ملی، نهضت آزادی، و سایر احزاب در صحنه به همین منظور بود....

بحثی را که امروز شروع می‌کنیم، یک بحث طولانی و ضروری است. جریانی که منجر به پیروزی 22 بهمن شد قطعاً یک انقلاب واقعی بود. در ایران و دنیا جریانات بسیاری اتفاق افتاده است که نام آنها را انقلاب گذاشته‌اند؛ در حالی که آنها انقلاب نبودند انقلاب یعنی یک دگرگونی عمیق و عظیم و جهت دار در یک یا چند بعد از زندگی انسان، و در زندگی اجتماعی یک جامعه و ما می‌بینیم که جریان 22 بهمن این خصوصیتها را در خودش دارد.

از نظر نظام، به قدرت یک نظام 3000 سالة شاهنشاهی پایان داد و یک خاندان دست نشانده را بر کنار کرد و قدرت را به طور واقعی، نه صوری و ادعایی، به دست مردم داد. برای اینکه مثلاً هیچ یک از نمایندگان کنونی مجلس سابقة نمایندگی ندارند، همه جدیدند، خسرو قشقایی هم که سابقه داشت، اعتبارنامه‌اش رد شد. همین تغییر این شکلی، یعنی انقلاب. همینطور در مورد هیئت وزرا و در مورد مقامها و مسئولیتهای مهم دیگر. قانون اساسی که نوشته شده است با آن قانون اساسی شاهنشاهی خیلی کم شباهت دارد. آن شباهت هم امری اجتناب‌ناپذیر است.

اما این انقلاب با همة اصالتی که داشته و دارد به طور ناگهانی بسیاری از مسائل را برای انقلابیون و جامعة ایران مطرح کرد. دیدیم که به هر حال و الان هم با مسئله بیکاری، گرانی، کمی تولید، و در بسیاری جاها ضعف مدیریت، آشوبها و تشنجها سرو کار داریم. مسائلی که در سطح جامعه مطرح است، در تبلیغات، در سخنرانیها و در نسبتهایی که به یکدیگر می دهیم، بسیار متناقض و متضاد است. مثلاً همکار دکتر مصدق بودن گاهی افتخار محسوب می‌شود و زمانی خیانت؛ یعنی یک قطب جامعه او را از افتخارات قلمداد می‌کند و یک قطب خیانات، و یا لاقال نقطة ضعف. همینطور در مورد آیت‌الله کاشانی.

در نظر دارم که تقریباً دو سال قبل که به مناسبت سالگرد درگذشت آیت‌الله کاشانی من از تلویزیون اسلامی صحبت کردم تا مدتها از طرف تلویزیون من تحریم شده بودم که چرا یک ساعت در این مورد صحبت کردید و بسیاری این را در حکم یک خودکشی سیاسی می‌دانستند. همان مسائل راجع به احزاب و گروههای دیگر مطرح است. ابهاماتی بعد از انقلاب برای مردم به وجود آمده است. وقتی جاسوسخانه تصرف شد، اسنادی از آقایان میناچی، امیرانتظام، مقدم مراغه‌ای، نزیه و دیگران به دست آمد.