درآمدی بر سیر اندیشه در ایران ؛ مانی - مزدک

درآمدی بر سیر اندیشه در ایران

نویسنده: محمد برنا مقدم ؛ م. پرمون
ناشر: جهان کتاب
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 135
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ صفحه اول نوشته دارد

مروری بر کتاب

مانی - مزدک

مطالب این دفتر برداشتی است از کتابهای فلسفی. و همه تلاش برای آسان شدن مطلب بکار رفته است مطالب این دفتر گرچه آسان نگاشته شده است ولی راه آسان گرائی را تشویق نمیکند بلکه کوششی است برای آگاهی و بینشی در خور ایجاد قدرت اندیشه و تفکر و معرفت. 

چنین به نظر می رسد که جریان شناسی اندیشه به طور عام ، در نفس واقعش، نوعی تبارشناسی تطور گفتمانی است. در واقع، از آنجا که اندیشه، دارای سیر و پویایی است، متطور و گسترش یابنده می باشد و چون از چندگانگی و گسیختگی و پراکندگی و غوطه وری در تضادها و تناقض ها، گریزان است، همواره در جستجوی نظام مندی و استحکام و همسازی سازه ها و اجزای مختلف خویش برای ایجاد یک کل اندیشه ای منجسم، هماهنگ و نظام مند می باشد و این طلب تا بدانجا پیش می رود که نظام های اندیشه، در فضا و هیئت گفتمانی ظهور می یابند. از این رو، جریان شناسی یا تبارشناسی اندیشه ها، در واقع، بازسازی سیر حرکت اندیشه از مراحل تکوین تا مراحل بسط تکاملی آنها به صورت گفتمانی است. 

نکته مهم در خصوص جریان شناسی تفکر، پی گیری الزامات و آثار و ظهورات عینی تفکر در عالم واقع می باشد. در واقع، ظهورات نهایی هر اندیشه گفتمانی که بسط الزامات و ابعاد نظری آن می باشند، به صورت جریان های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی در جامعه بروز می یابند.بررسی جریان های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی برآمده از دل اندیشه های گفتمانی، به علل مطرح در ذیل، به گونه ای چشمگیر واجد اهمیت و خود بخشی از جریان شناسی تطور اندیشه گفتمانی است.

مانی ومزدک و تاثیراتشان بر افکار ما تا به امروز ادامه دارد . ریشه این افکار و عقاید هر چه که هست و بوده چه کاملا ایرانی و چه اختلاتی از افکار فرق مختلف زمان آنان ٫ هرچه هستند ان قدر قدرت داشته و دارند که تا کنون بسیاری از ما بدون اینکه بدانیم این ها را اصل فرض می کنیم.

تاثیر آرای مانی را در اسلام هم می توان دنبال کرد از جمله کشته نشدن عیسی ..البته خود مانویت تاثیرات مستقیمی از ادیانی چون مسیحیت داشته از جمله ازلت گزینی و عدم همسر گزینی در میان قشر فرهیخته پیروانش.
مانی در قطعه از کفالیه می‌گوید: «نفرین بر خالق بدن من که جانم را زندانی کرده است و نفرین بر طقیانی که مرا به غلامی انداخته اند.

این عقیده را هم ما بصورت های گوناگون بیان میکنیم البته شایان ذکر است که در میان اقوام کهن این اعتقاد وجود داشته که تن ادمیان به مثابه زندان است و ارتباط انسان با دنیای خارج را از طریق چشمانش می دانسند.
ابن مُقَفَّع، مترجم و نویسنده بزرگ دربار اُموی و اوایل دوره عبّاسی از مشهورترین مانویان ست. البته در اعتقادات مانویان هم روز پایان جهان دهشناک است همانگونه که در اسلام امده ...اتشفشان ها اتش ها.......
و در مورد اعتقادات مزدکیان هم باید گفت هنوز به گونه ای آرای سوسیالیستی بسیار بسیار خفیف مانند آرای تخفیف یافته مزدک را با خود داریم .