دانشکده های من

نویسنده: ماکسیم گورکی
مترجم: علی اصغر هلالیان
انتشارات : نشر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 184
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب 

نویسنده بزرگ روسی «ماکسیم گورکی» بنیان گذار ادبیات رئالیستی سوسیالیستی است. کودکی و جوانی وی به سختی و سرگردانی گذشت که در داستانهای کودکی، به انسانها و دانشکده های من آن دوران را وصف می کند. گورکی به علت تجسم زندگی مردم ساده و رنجدیده در داستانهایش شهرت زیادی در میان مردم روسیه و سایر کشورها یافت و داستانهایش به سایر زبانها ترجمه شد و خوانندگان زیادی پیدا کرد. بسیاری از داستانهایش به فارسی نیز ترجمه شده است، از جمله: مادر، کودکی، به انسان ها، دشمنان، شهر شیطان زرد و ....

ماکسیم گورکی در دانشکده های من جوانی خود را با ساده ترین زبان شرح می دهد. جنبه فکری این کتاب بر جنبه داستانی آن می چربد. مسائل ضروری اجتماعی و فلسفی مورد بحث قرار می گیرد، و افکار گوناگونی تجلی کرده و مورد تحلیل واقع می شود.

ن.یورنیف ‌دوست ماکسیم گورکی فکر ‌دانشکده رفتن را به‌سر او‌ می‌اندازد و گورکی‌ را ترغیب می‌کند که‌ برای ورود به دانشکده به قازان برود‌ و در همین روایت است که با رسیدن به قازان پی می‌برد دشواری تحصیل در دانشکده‌های دوره‌ تزاریسم این فرصت را نمی‌دهد و می‌گوید که «من اگر فکر رفتن به ایران را می‌کردم از فکر رفتن به دانشکده عاقلانه‌تر بود»‌، هرچند امکان به دانشکده رفتن راوی‌/ شخصیت اصلی داستان ‌در این روایت فراهم نمی‌شود اما فرصتی به‌دست می‌آید تا ماکسیم گورکی ‌مانند سایر آثارش روزگار سیاه مردم روسیه در دوره‌ تزاری را روایت کند.

ماکسیم گورکی در رمان ‌دانشکده‌های من‌ می‌گوید: «نتیجه افکارم از سر‌گذشت‌های خویش و کتاب‌هایی که خوانده بودم به‌دستم آمده بود‌. برای این‌که‌ از یک امر واقعی داستان عجیبی بسازم‌ و‌ رشته‌ نامریی در اساس آن ریشه دوانیده باشد زیاد به‌خود زحمت نمی‌‌دادم».

باری من برای تحصیل در دانشکده عازم قازان شدم.
فکر دانشکده را دانش آموزی به نام ن. یورئینوف، جوانی دوست داشتنی و خوش سیما با چشمهای زنانه، به من القا کرد.
او در اتاق زیرشیروانی خانه ای با من زندگی می کرد.کلاله های موهای بلندش را به طرز زیبایی تکان می داد و میگفت: طبیعت شما را برای خدمت به علم آفریده است.»