خیال پردازی های شبانه

خیال پردازی های شبانه

نویسنده: اوکتاویو پاز
مترجم: فریبا گورگین
ناشر: مروارید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 320
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

گزینه ای از نخستین نوشته ها

این صفحات شاهدی بر سالهای یادگیری یک جوان عاشق شعر و ادبیات است که در جست و جوی کمال زیبایی و بیان احساسات خاص خود بوده است .

خیالپردازی های شبانه ، بررسی کتاب های نویسندگان از نگاه نافذ پاز ، شهادت ها و تازه ها ، بخش های مهمی از آثار منثور اکتاویو پاز را شامل می شود .کتاب گزینه ای است از « نخستین نوشته ها » که بخش اعظم آثار منثور اوکتاویوپاز را تشکیل می دهد .پاز، این آثار را در دوران جوانی ( بین سالهای 1931 و 1943 ) نوشته و به صورت پراکنده در روزنامه ها و مجلات انتشار یافته است .

 سخت گیری زیادی از سوی پاز در گرد آوری و بررسی این آثار به عمل آمده است که به دلیل ماهیت خود دارای  تنوع بسیارند .زیرا هم یادداشت های یک جوان را با عنوان خیالپردازی های شبانه در بر می گیرند و هم مطالعات ادبی درباره پروست ، دی اچ لارنس ،  سرنودا و ستون سیاسی مربوط در رابطه با جنگ داخلی اسپانیا بازتاب می دهند .....

... و طبیعت در برابر من ، خاموش و بی تفاوت . آسمان آبی تقریبا کودکانه ، مه ، سرمای غم انگیز تولد ها ، کمبود ، فریاد زائو ، شب بی پایان و با این حال محو با کوه های ناهموار ،  انحنای آسمان و رنگ درخت نمایانگر چه لذتی هستند ؟ بیانگر چه نوع زندگی هستند ؟ و شعفی که به همراه خود می آورند در چه دایره ای در نوسان است ؟ 

از خود این را می پرسم ، تهی ، خشمگین ، در کنار این رود راکد و بی صدا ، زیر این ابر تیره ، همیشه مثل خود ، دور و غریب می ماند .
این ها چه بیرحم ، فاقد هرگونه جهت و وحدت آشتی ناپذیری است که اجازه نمی دهد تا سکوت سنگ ، سکوت مشتاقانه گیاه نیز باشد ؟ چه لرزه ای همه این طبایع و فطرت های پراکنده ، تیره و مخالف را به یکدیگر پیوند می دهد ؟

 صورت هایی که خدای شگفت انگیزی را که من را تغذیه می کند قابل رویت می سازند ، تنها باشد . صورت هایی مجرد در نظرم نمایان می شوند و روح من را از آنها بهره مند و کامیاب می شوند . تلاش می کنم خود را در " گرد باد شیرین " و سرد آن غرق کنم ولی به صورت و شکل مرمت ناپذیری مانند روغن در آب بیگانه می مانم . ین یک اتفاق واقعی است : ساکت و خفقان زده ، به سبب دنیایی متخاصم .  کجاست لذت ناب لمس سایه زمین و تنفس هوایی که آن را محدود و روشن می سازد ؟