علی‌اکبر عرب‌یعقوبی که بعدها به سیاوش پرواز معروف شد، پنجم شهریور سال 1326 در شهرستان زابل متولد شد. پرواز دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را تا دریافت دیپلم در شهرستان زابل گذراند و پس از آن در رشته حقوق قضایی در دانشگاه تهران پذیرفته و برای تحصیلات دانشگاهی راهی تهران شد.

وی هنگام تحصیل در مقطع دبیرستان به سرودن شعر علاقه‌مند شد و در هفده سالگی با سرودن نخستین اشعار، نام خود را به عنوان نخستین سیستانی‌وبلوچستانی سراینده شعر نو به ثبت رساند.دوره تحصیلات دانشگاهی در تهران، فرصت مغتنمی برای سیاوش پرواز فراهم کرد و او در کنار تحصیل حقوق قضایی توانست مطالعات گسترده‌ای در حوزه‌های گوناگون دانش و معرفت به‌ویژه شعر و ادبیات انجام دهد.

سیاوش پرواز سال 1353 دوره کارآموزی قضاوت را به پایان رساند و عازم نیشابور، نخستین محل ماموریت خود شد. پس از چند سال به مشهد بازگشت و در سمت دادرس علی‌البدل شهرستان مشهد مشغول فعالیت شد.وی از باسوادترین قضات کشور نیز به شمار می‌رفت و علاوه بر راهنمایی قضات تازه کار در گشودن گره از کارهای فروبسته قضایی و پرونده‌های پیچیده نقش زیادی ایفاد می‌کرد. سیاوش پرواز سال 1378 از دادگستری مشهد به تهران منتقل و به عنوان مستشار اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضاییه به خدمت اشتغال شد.از وی پنج مجموعه شعر به نام «خوشه‌های نارس»، «سرزدن به جوانی»، «موسیقی رنج»، «افروختن آتش‌ها» و «دریای خاموش» منتشر شده است.

...همچون پرنده ای که ترس ندارد
در سایه نگاه تو، آرام خفته ام
بر باد رفتن همه آشیانه را
از یاد برده ام.