جشن نامه استاد ذبیح الله صفا

جشن نامه استاد ذبیح الله صفا

نویسنده: سید محمد ترابی
ناشر: شهاب
زبان کتاب: فارسی 
تعداد صفحه: 520
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1377 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت :  نو

مروری بر کتاب

مصور

این مجموعه که مشتمل بر مقالات گوناگون در باب ادب، زبان، تاریخ و فرهنک ایران است، به پاس خدمات فرهنگی استاد “ذبیح الله صفا” فراهم آمده است. در مقدمه این مجموعه دکتر “محمد ترابی“ آثار و خدمات فرهنگی “دکترصفا“ را بر می شمارد.

...استاد صفا علاوه بر تألیفات ارزنده خود که فهرست آنها خواهد آمد، در مجلات کشور از قبیل مهر، جلوه، سخن، یغما، تعلیم و تربیت، وحید، گوهر و برخی از جراید مرکز مقالات متعددی در مسائل ادبی و تاریخی و فلسفی نگاشته است که مجموع آنها از چند هزار می‌گذرد. مجله سخن را در سال ۱۳۲۰ شمسی ایجاد کرد و سال اول آن را به مدیریت خود و سردبیری دکتر پرویز نائل خانلری اداره نمود و بعد آن را به دکتر خانلری واگذاشت و نیز سال پنجم و ششم و هفتم، مجله مهر را مدتی تحت اداره داشت و همچنین دورة دو ساله روزنامه شباهنگ را تأسیس کرد و تا سال ۱۳۲۵ آن را اداره کرد.

از سال ۱۳۲۶ شمسی تا پنج سال با مجله ارتش همکاری کرد و از بدو تأسیس مجله دانشکده ادبیات تهران تا سال ۱۳۴۷ سردبیری و سپس مدیریت آن را برعهده داشت. دکتر صفا از استادان گرانمایه‌ای است که دربارة ادبیات فارسی تحقیقات ممتع و سودمندی به عمل آورده و از این رهگذر به پیشرفت ادبیات و فرهنگ و زبان فارسی کمک شایانی کرده است. استاد صفا پس از بازنشستگی، سالها بنا به دعوت دانشگاه تهران در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی تدریس کرد. علاوه بر این، عضویت شورایعالی فرهنگ و هنر و عضویت هیأت مؤسس و هیأت امنای بنیاد فرهنگ ایران و عضویت هیأت امنای کتابخانه پهلوی را دارا بود. در هیئت امنای مدرسه عالی زبان‌های خارجی و ادبیات فارسی خدمت می‌کرد و در کمیسیون ملی یونسکو در ایران که از سال ۱۳۲۴ تا سال ۱۳۴۲ سمت افتخاری دبیرکل را برعهده داشت، از آن تاریخ (سال ۱۳۵۶) با عنوان نائب رئیس کمیسیون مشغول خدمت بود.

استاد دکتر صفا علاوه بر مشاغل فرهنگ در کشور ایران از سال ۱۳۴۱ تا میانه سال ۱۳۴۳ خورشیدی بنا به دعوت دانشگاه هامبورگ در سمینار شرق‌شناسی آن دانشگاه، سمت استادی تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران را برعهده داشت. بعد از آن نیز به دفعات در دانشگاه‌های معروف کشورهای اروپا و آمریکا و آسیا به تدریس پرداخته است....

استاد صفا برخلاف شهرت خیره‌کننده خود در ادبیات فارسی در اشعار خود «گمنام» تخلص می‌کرد. اینک نمونه‌ای از آن در اینجا نقل می‌شود:

با همه آشفتگی روشندلی فرزانه‌ام
گوهری پنهان زخلق افکنده در ویرانه‌ام

شبنمی افتاده از چشم شبم بر روی خاک
نیست معلومم در این وادی که هستم یا نه‌ام

ماجراسازی ملول از ماجرایم سال و ماه
خانه بر دوشی گریزان صبح و شام از خانه‌ام

با تهیدستی سبکبار و سرافرازم از آنک
پیش نامردان نشد خم قامت مردانه‌ام

با دو چشم مست بیمارت مرا تیمار دار
کاوفتاده از پی‌ات در حسرت پیمانه‌ام

گرچه از تاراج غم روزی سیه دارم چو شام
انتظار صبح می‌سوزد دل دیوانه‌ام

ای رفیقان، آرزوی همدمی جانم بسوخت
بس که با این آشنایان کهن بیگانه‌ام

عمر طی شد در حدیث دوستی «گمنام» و من
همچنان از ساده لوحی گوش بر افسانه‌ام

                                               (تهران، تیرماه ۱۳۵۲)

فهرست

مانی و حکمت و اعمال و علم و حکمت /محسن ابوالقاسمی
سفرنامه های فارسی تا روزگار استقرار مشروطیت/ایرج افشار
توقیعات عهد ساسانی/احمد تفضلی
سراینده کوش نامه/جلیل متینی
آز و نیاز دو دیو گردن فراز/جلیل دوستخواه
شاعران همشهری و همعصر نظامی/محمد امین ریاحی
بازار در دیوان حافظ /ریکاردو زیپولی
نفوذ شاهنامه در دنیای مناقب /محمد جعفری یاحقی
.و...