تضادهای درونی ما

نویسنده: کارن هورنای
مترجم: محمد جعفر مصفا
ناشر: بهجت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 172
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1377 - دوره چاپ: 9

کیفیت : درحد نو ؛ برخی سطور اکثر صفحات کتاب علامت گذاری شده

مروری بر کتاب

این کتاب شامل دو قسمت است. در قسمت اول نویسنده نشان می دهد که حساسیت ها و ناراحتی های روحی به چه طریق در شخص ایجاد می شود و به شخصیت او یک حالت عصبی و ناسالم می دهد.

در قسمت دوم اثرات و عوارضی را که این حالتهای ناسالم و عصبی به بار می آورند تشریح می کند. خانم هورنای بسیاری از نظریات فروید، از جمله نظریه معروف «غریزه جنسی» او را رد میکند. وی برخلاف فروید که علت اساسی بیماری های روانی را سرکوب نمودن تمایلات غریزی و از همه مهمتر غرایز جنسی می داند، معتقد است که بیماری های روانی حاصل روابط خشن و ناهنجار افراد محیط با کودک می باشد.

کارن هورنای در 16 سپتامبر 1885 در آلمان به دنیا آمد و در 4 دسامبر 1952 درگذشت. او از سال‌های نخستین زندگی گرفتار افسردگی بود. پدرش آدم بسیار سخت‌گیری بود و کارن با برادر بزرگترش برندت رابطه بسیار نزدیکی داشت. هنگامی که برادرش از او دور شد، به افسردگی مبتلا گشت و این مشکل در سراسر زندگی همراهش بود.

کارن هورنای سهم مهمی در انسان‌گرایی، خود-روان‌شناسی، خودکاوی و روان‌شناسی زنان داشته است. مخالفت او با نظریه‌های فروید در مورد زنان، علاقه بیشتری را نسبت به روان‌شناسی زنان به وجود آورد. کارن هورنای عقیده داشت که مردم می‌توانند به صورت روان درمانگر خود عمل کنند. او بر نقش شخصی هر فرد در سلامت ذهنی خود تأکید داشت و مشوق خودکاوی و خودیاری بود.

در تنهایی خود را رفته رفته کم ارزش تر ارزیابی می کنیم زیرا دیر یا زود احساس مطرود بودن می کنیم.ممکن است در مقام آن براییم که این احساس مطرود بودن را توجیه کنیم.ممکن است بگوییم که ما دنیا را ترک کرده ایم در حالی که اگر بعد از مدتی نگاهی ممتد و صادقانه به اعماق وجود خویش بیفکنیم درمی یابیم که این جهان خارج است که ما را طرد کرده است.

این دریافت باعث افزایش احساس خصومت در ما می گردد و ممکن است این فکر در ما بوجود آید که "هر کس باید به فکر خودش باشد" یا "قانون زندگی باید قانون جنگل باشد".که این افکار نتیجه طبیعیش آن است که بیش از پیش ما را منزوی کند.این امر بطور تقریبا اجتناب ناپذیری منجر به افسردگی همراه با تلخ کامی،سرخوردگی،پوچی و اعتقاد به سرنوشت محتوم می گردد.