تراژدی های ایمان

تراژدی های ایمان

نویسنده: رومن رولان
مترجم: بدرالدین مدنی
ناشر: پارت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 384
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب 

نمایشنامه درام

رومن رولان نویسنده فرانسوی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1915 ، نه تنها خالق رمان ده جلدی «ژان کریستف » بود ، بلکه بیوگرافی های قطوری درباره مشاهیر جهان از جمله : بتهوون ، تولستوی ، گاندی ، هندل ، گوته و غیره نیز نوشت. کتاب بیوگرافی او درباره بتهوون مثلا شامل هفت جلد است که در رابطه با زندگی هنرمندان و تاریخ موسیقی غرب نوشته شده. رولان غیر از آن نمایشنامه هایی با عنوان های : شکسپیر، روبسپیر، و دانتون نیز نوشت.

او در بعضی از درام های خود ازجمله در «تراژدی های ایمان »، از خواننده و بیننده می خواهد که برای دفاع از اصول اخلاقی اش ، ریسک کرده و حتی به خطر مرگ تن دهد. در دوره روشنگری او معروف به «تئاتر برای همه » ، رولان دچار سرخوردگی شد، چون مخاطبین اش علاقه خاصی به پیام های وی نشان ندادند. دو مجموعه نمایشنامه های انقلابی نخستین او یعنی گرگ ها و دانتون ، درباره نیروی بشاشیت در زندگی هستند و نه درباره مسائل سیاسی یا اجتماعی.

مقاله «روح و فکر آزاد» او در سال 1915 باعث خشم نظامیان و ناسیونالیست های جنگ طلب شد. بدین جهت رولان به دلیل احتمال توطئه چینی آن ها برای سر به نیست کردنش ، به کشور همسایه ، یعنی سویس مهاجرت یا فرار کرد...

رومن رولان پس از سالها انتظار و در پرتو کار و کوششی خستگی ناپذیر سرانجام موفق شد سن- لویی را برای نخستین بار در مجله ی پاریس به چاپ برساند. از آنجا که او در آن عصر بیش از همه از بی ایمانی رنج می برد ، اندیشه نگاشتن درامهایی را که نور ایمان از آنها بتابد ، در سر می پروراند. سن - لویی حماسه ی افسانه آمیزی است که شور و هیجان ایمان مذهبی از آن می بارد.

رولان که در این نمایشنامه بخشی از جنگ های صلیبی را ارایه می دهد ، ترانه ی از خود گذشتگی و فداکاری سر می دهد و عظمت اخلاقی و ایمان تزلزل ناپذیر لویی نهم را به پیروزی وصف می کند. سن - لویی در اردو کشی عظیم خویش قشرهای گوناگون مردم را به دنبال خود می کشاند. آنها که شیفته ی لطف و مهربانی وصف ناپذیر او هستند و رشته ی مهر او را به گردن دارند ، با شور و اشتیاق فراوان همراهیش می کنند. لویی اگرچه بر اثر بیماری و محرومیتهای عرصه ی کارزار و رنجهای درونی خرد و ناتوان شده است ، باز نمی خواهد آوردگاه را ترک گوید و در همان جا جان می بازد ، ماتیو که مصمم است راه او را دنبال کند ، با شمشیر آخته فریاد می کشد : "به پیش" مردم و قهرمان.