ترانه هائی از جنوب

ترانه هائی از جنوب

نویسنده: صادق همایونی
ناشر: وزرات فرهنگ و هنر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 313
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1341 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : عالی

مروری بر کتاب 

ترانه های محلی شیراز و جهرم

ترانه در سرزمین ما ، تقدیر سرگردانی داشته و این سرگردانی خود ، غنای هر چه بیشتر آن را باعث آمده است. سرگردانی ترانه ، این سرشارترین جلوه‌ی حیات روستائی ما ، که باری از عاطفه‌ی زلال قرون را همه‌جا به همراه می‌برد ، بی‌آنکه در تعریف زمان و مکان بگنجد ، در سفرهای خود رشته‌ای باریک به همراه داشت که فریادها و لطافت دشت‌ها را به هم می‌پیوست و حتی در بحران تفرقه‌های اجتماعی ، آزادگان روستائی را به هم نزدیک و نزدیکتر می‌کرد.

بدین‌گونه تعریف ترانه ، تنها بیان دردها و عشق‌های روستائی نیست ، زیرا سفرش در سینه‌ها و بر لب‌های تفته‌ی هیزم‌شکنان و روستائیان آفتاب‌سوخته و باران‌دیده ، گاه در اوج ناامیدی‌ها و شکست‌های مردم این سرزمین پیوند را پیام می‌داد و چهره‌ی زنجیری سخت را در آب و خاک گسترده‌ی ما تصویر می‌کرد. این است که شیفتگان شناخت و سامان دادن این زیباترین شکل بیان عاطفی ، نقش اجتماعی آن را نباید به هیچ انگارند که می‌بینیم در تعریف‌ها و بررسی چندان به جنبه‌ای چنین پرارزشی ، عنایتی محسوس نیست و بیشتر ، زمینه‌های لطیف و جرقه‌های عصیانی ترانه‌های محلی در نظر است که خود زیباترین و انسانی‌ترین محتوای ادبیات عامیانه است.

به سروستان چنان نازم  به دوران همایونی
که فردوسی همی  بالد به ایران همایونی

گهر نیک  وسخن نیکو ، همایون چهر  و پاک ایین
سزای افرین بینم دل و جان همایونی

به  داد و داوری عمری نکو نامی برد با خود
اگر هر دادگر باشد به  میزان همایونی

دیار پارس را روشن ز خورشید رخش یابی
که نور صادقان  تابد ز ایوان همایونی

قلم را افتخار این بس که از شیراز سعدی زای
سخن راند چنین زیبا ، به فرمان همایونی

به فرهنگ عوام و تعزیه هرگز نمی اید
سواری چون همایونی  ، به میدان همایونی

چه زیبا می نماید  قصه های  خوب این مردم
به کلک معجزت بار و درخشان همایونی

سخن از مردم است اینجاو فرهنگی کهن ، اری
به  میراث  کهن بنگر به دیوان همایونی

سفر ها ، خستگیها  ، در پی یک شروه یا قصه
همایون سنتی باشد به سامان همایونی

به نجوا و هدایتها  ، جلالی تازه می بخشد
زلال  زندگی باشد  به دستان همایونی

ز ملک پارس می گیرد جهانی با سخن اینک
شکوه  هدهدی دارد سلیمان همایونی

به گرد شمع او پروانگان  : یاران یکشنبه
بزرگان ادب را بین ، به بستان همایونی

همایون  باد میلادش  ، ببینم هر زمان شادش
بماند  نام و بنیادش ، به دوران همایونی

امیران و حمید ،افسانه ، زرین تاج،
به لطف خود نگهداراد یزدان همایونی

به باغ  خرم هستی خدای جاودان بادا
نگهبان همایونی ، نگهبان همایونی