تاملی در مدرنیته ایرانی

تاملی در مدرنیته ایرانی

نویسنده: علی میر سپاسی
مترجم: جلال توکلیان
ناشر: ثالث
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 406
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1393 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

بحثی درباره گفتمان های روشنفکری و سیاست مدرنیزاسیون در ایران

داستان مدرنیته ایرانی بیان امید و اضطرابی است که زیستن در جهان معاصر ، در ما پدید آورده است.
تحقق مدرنیته در ایران ، بدون یک شجاعت ذهنی و آمادگی برای یک « خانه تکانی » فرهنگی و دل کندن از بسیاری از تعلقات به ارث رسیده ، بعید است که عملی شود.

با این وجود ، مدرنیته آن قدر جذاب است و آن قدر امید برای سعادتمندی و نیل به آسایش زندگی ، در دلها می افزود که نمی توان از آن به سادگی گذشت. در چنین موقعیتی مساله ما ایرانیان ، رسیدن به نوعی تعادل روحی و فرهنگی میان هویت یگانه تاریخی مان و ارزشها و ساختارهای جهان جدید است.

تاملی در مدرنیته ایرانی داستان مواجهه شورمندانه و پرماجرای قوم ایرانی با مدرنیته است. داستان از خود مترنتیه شروع می شود. از حادثه خجسته ای که در غرب اتفاق می افتد، و همزمان متفکران و فلاسفه ای ظهور می کنند تا این رخداد جدید را بشناسند و از آن تفسیری ارائه دهند. این متفکران، در تفسیر خود، به حضور یک «غیر» با «بیگانه» نیاز دارند تا در تقابل با آن، خود مدرن خویش را تعریف کنند.

چنین است که دوگانه های عقلانی/غیرعقلانی، متمدن/بربر، غربی/شرقی، اروپایی/«غیر» و بالاخره مدرن/سنتی پدید می آید و هرآنچه معقول و گشوده و مداراخواهانه و عرفی است به اولی، و هرآنچه تعصب، جمود، بندگی و دینی است به دومی نسبت داده می شود. متفکران غربی، از منتسکیو و هگل و مارکس گرفته تا برنارد لوئیس و هانتینگتون هر یک به سهم خود می کوشند تا به روایت اروپامدار از مدرنیته استحکام بخشند، مدرنیته را تجربه انسان اروپایی معرفی کنند و جوامع دیگر را در جایگاهی بنشانند که بیرون از ساحت مدرنیته قرار دارد.