تاریخ سنگسر - مهدی شهر

نویسنده: چراغعلی اعظمی سنگسری
ناشر : مولف
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 100
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : 

مروری بر کتاب

شهر سنگسر (مهدی شهر )مرکز شهرستان مهدی شهر، خاستگاه ایل سنگسری است که خانوارهای عشایری از اواخر شهریور تا اواسط خرداد ماه در آن سکونت دارند. سنگسری‌ ها شاخص‌ ترین کوچندگان دامنه‌های البرز هستند. آن‌ها طولانی‌ترین مسیر کوچ جهان را طی می‌کنند به‌طوری‌که فاصله دورترین نقطه ییلاقی و قشلاقی آنان به بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر می‌رسد. برنارد هوکارد محقق مشهور اروپایی نیز معتقد است عشایر ایل سنگسری طولانی‌ترین مسیر کوچ رو جهان را دارا هستند.

از آن جایی که شهرستان سنگسر در شمال استان سمنان و در همسایگی رشته کوه البرز قرار گرفته است، شرایط اقلیمی این شهرستان با بیشتر مناطق استان سمنان متفاوت است. این شهرستان در منطقه‌ای کاملا کوهستانی قرار دارد و چند قله‌ی بالای ۳۰۰۰ متر نیز در این شهرستان جای گرفته‌اند.

شهمیرزاد یکی از شهرهای زیبا و سرسبز شهرستان سنگسر است که هر سال گردشگران زیادی به آن سفر می‌کنند. شهمیرزاد شهری‌ست با کوچه‌ باغ‌های زیبا که جزء مناطق خنک شهرستان سنگسر به شمار می‌رود. گردو و آلو از مهم‌ترین محصولات کشاورزی شهمیرزاد هستند. شیر قلعه یکی از آثار تاریخی شهر شهمیرزاد است که بر فراز کوهی بلند جای گرفته است.

روستای مُلادِه نیز میزبان یکی از آثار تاریخی شهرستان سنگسر است. این مجموعه تاریخی که به کاخ ابراهیم خان معروف است شامل دو عمارت بزرگ است. از میان دیگر آثار تاریخی شهرستان سنگسر می‌توان به کافر قلعه اشاره کرد که به نظر تاریخ ساخت آن به زمان پیش از اسلام بازمی‌گردد. هر چند که پس از آن اقوام و طایفه‌های مختلف، از جمله اسماعیلیان، از این قلعه استفاده کرده‌اند.

منطقه رودبارک، منطقه چاشم، موزه عشایر ایل سنگسر، محوطه باستانی خرند، حسینیه‌ی المهدی و امامزاده قاسم زیارت از دیگر مناطق گردشگری شهرستان سنگسر هستند. منطقه نمونه گردشگری پرور ازدیگر جاذبه‌های گردشکری شهرستان سنگسر است که با عنوان منطقه حفاظت شده پرور نیز شناخته می‌شود. این منطقه در کوهپایه‌های البرز واقع شده و میزبان جنگل‌های اُرس (سرو کوهی)، مراتع سرسبز و گونه‌های مختلف حیوانات است.

به گواهی آمارهای سرشماری، سنگسر در دهه ۳۰ شهری کاملاً مهاجرفرست بوده‌است، به‌طوری که جمعیت آن از ۱۴۵۰۰ نفر در سال ۱۳۲۹ به ۹۱۰۱ نفر در سال ۱۳۳۵ کاهش یافته‌است. این شهر در سال ۱۳۳۵ سومین شهر پرجمعیت استان سمنان بوده‌است که به تدریج به جایگاه پنجم تنزل پیدا کرده‌است.اما با فعال شدن صنعت در این شهر، مجدداً از سال ۱۳۵۵ روند رشد جمعیتی ادامه می‌یابد به‌طوری که هم‌اکنون رشد جمعیت سنگسر ۲/۳ درصد است.