تاریخ ادبیات ایران

تاریخ ادبیات ایران 

نویسنده: صادق رضازاده شفق
ناشر: دانشگاه پهلوی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 704
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ : 2

کمیاب - کیفیت : صفحات درحد نو _ نو ؛ لبه عطف سائیدگی دارد ؛ فاقد تصویر محمدرضا شاه
 

مروری بر کتاب

دکتر صادق رضازاده شفق این کتاب را در ۴۲۲ صفحه در سال ۱۳۲۰(انتشارات دانشکده پهلوی شیراز) تألیف کرد. این اثر چندین بار به چاپ رسید و به زبانی عربی ترجمه و در ممالک پاکستان، هندوستان نیز مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۳۴۸ با تجدید نظر مؤلف بار دیگر به چاپ رسید. پس از فوت دکتر شفق (۱۳۵۰ش) بار دیگر نسبت به چاپ و تکمیل آن اقدام شد. دکتر عیسی صدیق بخش اول کتاب را از دستنوشته های مرحوم شفق زیر نظر استاد زبانشناسی ماهیار نوابی به این کتاب افزود.

بخش های دیگر هم با کمک استادان دیگر مقابله و تکمیل شد. کتاب حاضر در دو بخش ادبیات ایران پیش از اسلام و ایران پس از اسلام تدوین شده و از خط و زبانهای باستانی تا عصر مشروطیت سخن رفته است. شرح مختصری از شعرا و نویسندگان مشهور هر عصر و نمونه ای از نظم یا نثر آنها آورده شده است. این کتاب در سال ۱۳۵۲ در تهران به طبع رسید.

ایران باستان دارای تمدن عالی بوده و خط و کتابت و دانشوری در آن وجود داشته ولی اغلب آثار علم و ادب به واسطه طول زمان و آشوب از میان رفته و نابود گردیده. گرچه سنگ نبشته ها که از آن زمان باقی مانده به تنهایی دلیل باهریست برای اثبات این قول با این همه اخبار قدیم نیز موید این مطلب است. اینک خلاصه ای از آن اخبار بر وجه مثال نقل می شود.

نخست اخبار نویسندگان یونان - هرمیپوس ازمیری که در قرن سوم قبل از میلاد می زیسته یعنی با هخامنشیان هم عصر بوده از یک کتاب ایرانی که مقصودش اوستا بوده سخن می راند. هردت مورخ نامی یونان در کتاب اول باب صدم می نویسد که دیاکو (پادشاه ماد) - یعنی قسمت شمال باختری ایران - صورت محاکمات را می خواند و داوری می کرد و این قول نشان می دهد و در آن زمان در ممالک ایران ثبت دادرسی ها معمول بوده و وجود داشته - کتزیاس یونانی پزشک دربار اردشیر کتابی که راجع بایران تالیف کرده بوده است از روزنامه های درباری ایران صحبت کرده و این خبر معلوم می دارد در آن هنگام وقایع را در روزنامه مخصوص درباری ثبت می کرده اند.

فهرست

ادبیات ایران قبل از اسلام
ادبیات ایران بعد از اسلام